Muhammad Ali (1942-2016)

Muhammad Ali (1942-2016)

Vandaag is het al vijf jaar geleden dat de Amerikaanse bokser Muhammad Ali is overleden (foto Anefo via Wikipedia). Ik heb tal van artikels over hem op mijn blog, dus ga ik geen apart maken n.a.v. zijn dood, maar ik ga wel artikels eens samenbrengen, want het is ingewikkeld om ze allemaal terug te vinden. De reden daarvoor is de naam van de bokser. En dan heb ik het uiteraard niet over het feit dat hij geboren werd als Cassius Clay, maar wel de diverse schrijfwijzen van zijn tweede naam.

Lees verder “Muhammad Ali (1942-2016)”

Vijftig jaar geleden: “the fight of the century”

Vijftig jaar geleden: “the fight of the century”

In het boksen is men nogal gul met omschrijvingen als “the fight of the century”. Zowat om de tien jaar zal men wel eens met die slogan uitpakken. Maar vijftig jaar geleden werd hij toch terecht uit de kast gehaald. Het was immers het comeback-gevecht van Muhammed Ali nadat zijn wereldtitel was afgenomen omdat hij weigerde naar Vietnam te gaan (een verregaand voorbeeld van hoe de politiek ingreep in het sportieve gebeuren) en dat gevecht ging precies tegen de man die zijn titel had geërfd: Joe Frazier. Toch besteedt Ray Setterfield van On this day meer aandacht aan het incident(je) rond de foto van Frank Sinatra die op de cover van Life Magazine belandde…

Lees verder “Vijftig jaar geleden: “the fight of the century””

45 jaar geleden: Muhamed Ali verslaat Jean-Pierre Coopman

45 jaar geleden: Muhamed Ali verslaat Jean-Pierre Coopman

De West-Vlaming Jean-Pierre Coopman begon pas op zijn 25ste, in 1971, met boksen maar hij werkte zich op enkele jaren naar de top. Hij versloeg vier boksers op de toenmalige wereldranglijst en zo stond hij voor hij het wist in 1976 15de op die lijst. Muhammed Ali, die net een zwaar gevecht voor de wereldtitel tegen Joe Frazier achter de rug had, zocht een iets makkelijker opponent en vond die in Coopman.

Lees verder “45 jaar geleden: Muhamed Ali verslaat Jean-Pierre Coopman”

Ivan Heylen wordt 75…

Ivan Heylen wordt 75…

Ivan Heylen (foto AVRO via Wikipedia) is op dit moment (27 april 2014) op Radio 1 aan het vertellen dat hij in 1973 werd gevraagd door de KP om op hun lijst te staan. Eerst stemde hij daarmee in als hij een verkiesbare plaats zou krijgen, dat zou dan die van Louis Van Geyt of Jef Turf moeten geweest zijn, zegt hij (in werkelijkheid was enkel Van Geyt in die tijd verkozen, anderzijds is het wel waar dat Heylen als Eeklonaar in het vaarwater van Jef Turf zou hebben gezeten). De KP stemde daarmee in, maar uiteindelijk trok Heylen zijn staart in “alhoewel de affiches al gedrukt waren”. Tegelijk “onthult” hij dat de KP – samen met Humo dan nog wel – in die tijd een staatsgreep had willen plegen. De KP zou heel kwaad geweest zijn op hem, zowel omdat hij hen op kosten had gejaagd met de verkiezingen als omwille van die “onthulling” van die staatsgreep. “Ze zouden sindsdien alleen nog maar slecht schrijven over mij,” voegt hij eraan toe. Vreemd, als ik hem een dikke tien jaar later telefonisch heb geïnterviewd, repte hij met geen woord over al deze gebeurtenissen. Er is uiteraard ook nooit enige oekaze geweest van de partijleiding waardoor we over Heylen negatief zouden moeten schrijven. Enzovoort, enzoverder. Daar bestaat een woord voor: mythomaan.

Lees verder “Ivan Heylen wordt 75…”

Dertig jaar geleden: “A cock and bull story” in Arca

Dertig jaar geleden: “A cock and bull story” in Arca

“A cock and bull story” van twee Engelse acteurs, Richard Crowe en Richard Zadjilic, werd voor het Arcatheater door Laurens De Vos vertaald als simpelweg “Boks”. Het werd geregisseerd door de Zuid-Afrikaan Marthinus Basson, die we reeds kenden van “The Fall of the House of Usher” van twee jaar eerder, en in het West-Vlaams gespeeld door Wennie De Ruyck en Walter De Groote.

Lees verder “Dertig jaar geleden: “A cock and bull story” in Arca”