35 jaar geleden ging ik kijken naar de « Carmina Burana », een ophefmakende creatie van het Ballet van Vlaanderen. Aangezien ik geen foto meer van die opvoering heb kunnen terugvinden, is bovenstaande foto een afbeelding van de affiche voor het ballet van Rusland in de Brugse stadsschouwburg.
Lees verder “35 jaar geleden: “Carmina Burana” door het Ballet van Vlaanderen”
Morgen zal het negentig jaar geleden zijn dat in de Parijse opera de Bolero van Maurice Ravel werd gecreëerd door Ida Rubinstein.
Lees verder “Negentig jaar geleden: creatie van de Bolero”
Vandaag is het al 35 jaar geleden dat de danser en choreograaf George Balanchine in New York is overleden aan de ziekte van Creutzfeldt–Jakob. Balanchine geldt als één van de grootste choreografen van de twintigste eeuw.
Lees verder “George Balanchine (1904-1983)”
Vandaag is het precies 35 jaar geleden dat ik mijn vijfde balletvoorstelling zag. Het was een gemengde voorstelling door het Ballet van Vlaanderen, iets wat Robert Denvers later “a mixed bill” zou noemen, maar in die tijd was Jeanne Brabants nog de directrice van het gezelschap. In de inleiding van mijn recensie voor De Rode Vaan steek ik een beetje de draak met “mijn collega Jan Draad”, terwijl ikzelf natuurlijk Jan Draad ben, of liever gezegd: was. Dat maakte nu eenmaal deel uit van het spel om de lezer met al die pseudoniemen af en toe op een verkeerd been te zetten…
Lees verder “35 jaar geleden: “Geef ons nog zo’n Bacchanalen!””
De Russische danser en choreograaf Valery Panov viert vandaag zijn tachtigste verjaardag. Ik zie nu op het internet dat hij een eigen gezelschap heeft (The Panov Theatre), maar ik heb destijds kennis gemaakt met hem toen hij werd aangetrokken door het Ballet van Vlaanderen.
Lees verder “Valery Panov wordt tachtig…”
Als Dirk Tanghes “Romeo en Julia” één van mijn mooiste theaterervaringen is, dan is de muziek voor het bal van de twee geliefden van Verona mijn mooiste balletervaring, zoals ik nog niet zo lang geleden schreef t.g.v. de 25ste verjaardag van mijn interview met ballerina Dawn Fay. En wie schreef die muziek? Jawel, Sergei Prokofiev, de man die vandaag precies 65 jaar geleden is overleden.
Lees verder “Sergei Prokofiev (1891-1953)”
Morgen is het ook al 25 jaar geleden dat ik de Amerikaanse balletdanseres Dawn Fay heb geïnterviewd, die in die tijd bij het Ballet van Vlaanderen danste. Dawn Fay is wellicht het mooiste wezen dat ik ooit heb aanschouwd (ik gebruik opzettelijk een wat verheven taal, want dat verdient ze). Ik heb ze b.v. ooit meegemaakt op een repetitie van de balscène uit “Romeo & Julia” van Sergei Prokofiev en dat is wellicht de mooiste ervaring die ik in mijn leven heb meegemaakt. Ik herinner me nog als gisteren dat ik in de deuropening van het repetitielokaal stond (want daar is niet echt plaats voor toeschouwers) en toen ze kwam voorbij geschreden op die prachtige muziek, bereikte ik de hoogste regionen zonder de hulp van welk geestverruimend middel dan ook. Tijdens het interview bleek ze bovendien nog erg intelligent, erg charmant en bleken we gezamenlijke interesses te delen. Op slag begon ik mij van alles voor te stellen, maar uiteraard was dit enkel maar een wensdroom. Ze was op dat moment verloofd met één van haar collega-dansers en niet lang daarna verliet zij het gezelschap en ik heb nooit meer iets van haar vernomen. Hoe zou het nu met haar zijn?
Lees verder “25 jaar geleden: interview met Dawn Fay”
