Gisteravond heb ik naar “Mystère à Saint-Tropez” gekeken, de Frans-Belgische politiekomedie van Nicolas Benamou uit 2021. Met een inleiding à la Pink Panther is meteen duidelijk dat hoofdrolspeler en scenarist Christian Clavier hiermee een eerbetoon wil brengen aan Peter Sellers. Niet enkel als inspecteur Clouseau, maar ook b.v. verwijzend naar “The Party”: “Mystère à Saint-Tropez” wordt in dezelfde periode gesitueerd (1970) met de daarmee gepaard gaande vrije seks en drugsgebruik.
Ik zou zeggen: “uiteraard” haalt Clavier en daarmee de hele film dit niveau niet, maar het is toch een verdienstelijke poging vooral van Clavier zelf. Daarmee bedoel ik dat er naast hem nog drie grote namen uit de Franse humoristische films geprogrammeerd staan en dat hij die toch alle drie makkelijk in de schaduw stelt. Het gaat nochtans om (in dalende volgorde) Benoît Poelvoorde, Gérard Depardieu en Thierry L’Hermitte. Selon Ouest-France, le film a été « descendu presque unanimement par la presse française » n’attirant que 140 000 spectateurs en salle, ce qui avec un budget de 13,5 millions d’euros, correspondrait à un « bide complet ». Als men al dacht hiervan een langlopende reeks zoals “The Pink Panther” te maken, dan was hiermee die hoop wel definitief de grond in geboord.
Christian Clavier (Parijs, 6 mei 1952) begon na zijn studie aan het Parijse Instituut voor Politieke Studies zijn carrière als acteur in 1973 in de film “L’An 01”. Hij speelde in een aantal grote komische producties, waaronder twee keer in een Asterix en Obelix-film en in “Les Bronzés” (1978), “Les Visiteurs” (1993), “Les Anges Gardiens” (1995) en Qu’est-ce qu’on a fait au Bon Dieu? (2014). In de meeste van die producties speelde hij samen met Gérard Depardieu. Hij speelde ook Thénardier in de miniserie Les Misérables (2000) en hij vertolkte de titelrol in de groots opgezette miniserie Napoleon (2002). (Wikipedia)
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 