25 jaar geleden leefden we in sprookjesachtige tijden. En dan denk ik niet eens aan het feit dat er soms ongelooflijke dingen gebeuren in Waalse bossen of dat de vloek van de stiefmoeder inderdaad Sneeuwwitje een hernia kan bezorgen (*). Nee, in de Vlaamse Opera was het Assepoester die een voetje voor heeft. Niet alleen was nog maar pas “Cendrillon” van Massenet achter de rug en zal volgend seizoen “Cenerentola” van Rossini worden hernomen, deze avond was “La Cecchina” te zien, de visie van Niccolo Piccini op het bekende sprookje (foto YouTube). Deze samenwerking met het Antwerpse conservatorium moet de leerlingen vertrouwd te maken met het vak.
Ook de betere Gentse amateurtheaters waren weer erg actief. Die avond ging “De minnaar” van Harold Pinter in première bij La Barraca en ’s anderendaags was er bij het Gentse Amusements Theater de première van “‘k Heb ’t hier g’had” van huisauteur Eddy Daese. Diezelfde avond was er ook de tweede voorstelling van “Eva Peron” bij het Multatulitheater (in Het Gouden Hoofd) en van “De bakker, de bakkersvrouw en het bakkersjong” van Jean Anouilh bij Krakeel in Gentbrugge. (RDS in HLN van 8/5/1998)
(*) Dat eerste is uiteraard een toespeling op de ontsnapping van Marc Dutroux, maar wie weet nog wat ik met het tweede deel van de zin kan hebben bedoeld?
dagelijks iets degelijks 