Het is vandaag al 45 jaar geleden dat Robert De Kers, pseudoniem voor Robert Pierre De Keersmaeker (Antwerpen, 10 augustus 1906 – Brussel, 16 januari 1987), is overleden.
Hij was afkomstig uit een muzikale familie. Vader Telesphore Louis Marie (Théophile) De Keersmaeker speelde viool en moeder Laure Susanne Parcus piano, beiden waren docenten aan het L’Institut Beethoven. Hij was enige tijd getrouwd met de Rotterdamse Jannetje de Otter (ook wel Jeanette den Otter) met artiestennaam Jane Miller en bekend als Lady Crooner.
Hij zat al vroeg achter de piano en begon als teenager al met lokale musici jazz te spelen, terwijl hij medicijnen studeerde aan de Vrije Universiteit Brussel. Hij zou de studie echter niet afmaken. Onder invloed van Louis Armstrong begon hij ook trompet te spelen. In het seizoen 1924-1925 speelde hij bij The Bing Boys tijdens concerten in dancing Saint-Sauveur te Warmoesberg. Daarna speelde hij in het orkest van Fud Candrix (The Original Berkely’s) en in het dixieland-ensemble The Red Beans van David Bee. Na verloop van tijd nam hij daarvan de leiding op zich. Al vóór de Tweede Wereldoorlog bekeerde hij zich tot de amusementsmuziek met optreden bij bandleider en tapdanser Harry Flemming (The Flemming Blue Birds). Ook begeleidde hij zangeres Josephine Baker (The 16 Baker Boys met optredens in Europa en Noord-Afrika). Vanaf 1930 gaf hij concerten met zijn eigen band Robert De Kers and His Cabaret Kings, dat ook op de radio via plaatopnamen op Decca Records en in het Antwerpse Century Hotel te horen was. Hij werkte samen met Jack Kruger, Gus Clark, Eddie Tower en Toots Thielemans. Tot in de jaren vijftig bleef hij werken als arrangeur, componist; hij speelde daar voor de Amerikaanse troepen in Duitsland van na de Tweede Wereldoorlog. Van zijn hand verscheen het standaardwerk Harmonie et orchestration pour orchestre de danse/Harmonie en orkestratie voor dansorkesten. Hij was vanaf 1964 enige tijd directeur van de Belgische tak van Wurlitzer.
Hij schreef een vijftigtal werken met titels als Absurdity, Triviality, Peculiarity en Singularity en het late experimentele Space Music uit de jaren zeventig. Hij schreef ook binnen het genre van de klassieke muziek. Zijn archief is in handen van het Jazzcentrum Vlaanderen, niet alleen onder eigen naam maar ook onder pseudoniemen als Ronny Parker en Robert Chandelier. Het merendeel bleef in manuscriptvorm. (Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 