Het is morgen al vijftien jaar geleden dat Albert “Berreke” De Coninck is gestorven.
Albert De Coninck was een politieke topfiguur van de KP uit Antwerpen, waaraan ikzelf de meest dierbare herinneringen heb. Hij schrééf niet in De Rode Vaan (althans toch niet in mijn tijd), maar in de zomermaanden, als Jef Turf met vakantie was, nam Berreke de functie van politiek directeur waar. Dat beperkte zich in zijn geval tot de wekelijkse redactievergadering, waarop hij overigens nooit iets zei. Voor Berreke was het allemaal goed wat we deden. Maar als het officiële gedeelte voorbij was, dan zeiden Piet of Lode meestal: “Kom, Albert, vertel ons nog eens iets over de Spaanse Burgeroorlog of over het Verzet.” En dan rolde de ene smakelijke anekdote na de andere uit Berreke; een fles wijn werd ontkurkt en voor de rest van de namiddag werd er niet meer gewerkt. Ik kan het me nù niet meer voorstellen, maar in die tijd waren het héérlijke momenten, waarvoor dank aan Albert, die niet alleen een schitterende grapjas was, maar ook een echte Held, nog uit het hout gesneden dat heden ten dage zo goed als onvindbaar lijkt.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 
Mensen die het konden weten beweerden dat hij anekdotes uit de Spaanse burgeroorlog verzon waat je bij zat.
LikeLike