Het zal morgen al vijf jaar geleden zijn dat Ian McLagan, de keyboardspeler eerst van The Small Faces (op bovenstaande foto is hij de tweede van links), daarna van The Faces tout court, aan een beroerte is gestorven in Austin (Texas). Hij stond net op het punt om te gaan toeren met Nick Lowe.
Lees verder “Ian McLagan (1945-2014)”
Het is vandaag al een halve eeuw geleden dat “The afterglow of your love”, de laatste single van The Small Faces, werd uitgebracht. Dat gebeurde een week nadat Steve Marriott en Ronnie Lane het einde van de groep reeds hadden aangekondigd in New Musical Express.
Lees verder “Vijftig jaar geleden: release van “Afterglow of your love””
Vijftig jaar geleden werd “Lazy Sunday” uitgebracht, de elfde single van The Small Faces.
Lees verder “Vijftig jaar geleden: “Lazy Sunday” (The Small Faces)”
Pas enkele dagen geleden vierden we nog de zeventigste verjaardag van Ronnie Wood en vandaag herdenken we dat het al twintig jaar geleden is dat Ronnie Lane is overleden. Ook hij speelde een belangrijke rol in het leven van Rod Stewart – én van Ronnie Wood trouwens, want we spreken hier over The Faces, de groep waarvan ze alle drie lid waren nà The Jeff Beck Group (enfin, Ronnie Lane was natuurlijk geen lid van The Jeff Beck Group, maar wel van The Small Faces).
Lees verder “Ronnie Lane (1946-1997)”
Het zal je maar overkomen: net op dezelfde dag als The Beatles met zo’n project naar buiten komen, was er ook “All or Nothing“, de vijfde single van de Britse rockgroep The Small Faces. Dit door Steve Marriott en Ronnie Lane geschreven liedje werd op 5 augustus 1966 door Decca Records uitgegeven. Ook de b-kant, “Understanding”, werd door Marriott en Lane geschreven. Don Arden verzorgde de muzikale productie. De single werd een nummer één-hit in het Verenigd Koninkrijk; de eerste plaats in de Britse hitlijst werd gedeeld met… het Beatles-liedje “Yellow Submarine“.
Vandaag is het al 25 jaar geleden dat de 44-jarige Steve Marriott (van Humble Pie en The Small Faces) is omgekomen in een brand in zijn 16de-eeuwse woning, die vermoedelijk werd aangestoken door een sigaret in de slaapkamer.
Lees verder “Steve Marriott (1947-1991)”
De Engelse gitaargod Peter Frampton viert vandaag ook al zijn 65ste verjaardag. Hij is het best (zo niet uitsluitend) bekend voor het inderdaad meeslepende nummertje “Show me the way”, een uittreksel uit zijn dubbelelpee “Frampton comes alive” uit 1976. Ondertussen heeft Frampton zijn blonde krullenbol ingeruild voor een haast kale knikker en is hij het voorwerp van spot o.a. in de animatieserie The Simpsons maar toch zal ik die elpee nooit verloochenen, aangezien ik er veel luisterplezier heb uitgehaald.
Lees verder “Peter Frampton wordt 65…”
