Tag: Steve Marriott

Ronnie Lane (1946-1997)

Ronnie Lane (1946-1997)

Pas enkele dagen geleden vierden we nog de 75ste verjaardag van Ronnie Wood en vandaag herdenken we dat het al 25 jaar geleden is dat Ronnie Lane is overleden. Ook hij speelde een belangrijke rol in het leven van Rod Stewart – én van Ronnie Wood trouwens, want we spreken hier over The Faces, de groep waarvan ze alle drie lid waren nà The Jeff Beck Group (enfin, Ronnie Lane was natuurlijk geen lid van The Jeff Beck Group, maar wel van The Small Faces).

Lees verder “Ronnie Lane (1946-1997)” →

55 jaar geleden: “My way of giving” van Chris Farlowe

55 jaar geleden: “My way of giving” van Chris Farlowe

 Morgen zal het al 55 jaar geleden zijn dat er de release was van “My way of giving” van Chris Farlowe, geschreven (en mee uitgevoerd) door Steve Marriott en Ronnie Lane van The Small Faces, in een productie van Mick Jagger voor Immediate. Drie jaar later (maar dus nog vóór zijn samenwerking met The Faces) zou Rod Stewart het op zijn tweede solo-elpee (“Gasoline Alley”) zetten.

Lees verder “55 jaar geleden: “My way of giving” van Chris Farlowe” →

55 jaar geleden: release van “All or nothing”

55 jaar geleden: release van “All or nothing”

Het zal je maar overkomen: net op dezelfde dag als The Beatles met zo’n project naar buiten komen, was er ook “All or Nothing“, de vijfde single van de Britse rockgroep The Small Faces. Dit door Steve Marriott en Ronnie Lane geschreven liedje werd op 5 augustus 1966 door Decca Records uitgegeven. Ook de b-kant, “Understanding”, werd door Marriott en Lane geschreven. Don Arden verzorgde de muzikale productie. De single werd een nummer één-hit in het Verenigd Koninkrijk; de eerste plaats in de Britse hitlijst werd gedeeld met… het Beatles-liedje “Yellow Submarine“.

Peter Frampton wordt zeventig…

Peter Frampton wordt zeventig…

De Engelse gitaargod Peter Frampton viert vandaag ook al zijn zeventigste verjaardag. Hij is het best (zo niet uitsluitend) bekend voor het inderdaad meeslepende nummertje “Show me the way”, een uittreksel uit zijn dubbelelpee “Frampton comes alive” uit 1976. Ondertussen heeft Frampton zijn blonde krullenbol ingeruild voor een haast kale knikker en is hij het voorwerp van spot o.a. in de animatieserie The Simpsons maar toch zal ik die elpee nooit verloochenen, aangezien ik er veel luisterplezier heb uitgehaald.

Lees verder “Peter Frampton wordt zeventig…” →