Met de goed gedocumenteerde historische roman Non nobis maakte de Rotterdamse Hanny Alders in 1987 haar opgemerkte entree in de literatuur. Dat boek evoceert de gruwelijke verdeling van de tempelridders door Filips de Schone. Haar held, een jonge Tempelier, ondergaat een hele reeks historisch geattesteerde folteringen (hij wordt onder andere aan de geslachtsdelen vastgebonden en opgetild…). In een nawoord bij een latere druk gaf de auteur toe dat haar held “in het echt” die folteringen onmogelijk kon hebben overleefd, maar ja, verontschuldigt ze zich; ik kon mijn held nu eenmaal niet laten sterven, want dan zat ik halverwege het boek zonder hoofdpersoon.