Het is vandaag ook alweer veertig jaar geleden dat (toen nog) Humo-redacteur Leo De Haes zijn boek « Het hoofd, de benen en het geld » kwam voorstellen voor het Masereelfonds-Temse. Dat gebeurde toen in de Marron, de dancing van Marcel en Ronny, de echtgenoot van mijn toenmalige jongste schoonzus Linda Weyn op de Oostberg. Helaas kwam enkel het bestuur van het plaatselijke Masereelfonds opdagen, voor de rest was er geen enkele belangstellende. Geen enkele. En dat ondanks een aankondiging in de Omroeper en de gewestelijke pers, talrijke affiches en een pamflet in zowat iedere brievenbus van Temse. Vooraf kwam De Haes bij ons thuis eten en ik herinner me vooral dat hij daarbij zijn mes aan zijn broek afwreef, iets wat ik in mijn studententijd Tom Ronsse ook al had zien doen. En zoiets blijft me dan na al die jaren bij. Zo selectief werkt mijn geheugen nu eenmaal. Maar goed, blijkbaar om “belangenvermenging” te vermijden, was het dan maar hoofdredacteur Piet Lampaert die het boek voor De Rode Vaan recenseerde en niet ikzelf.