Dertig jaar geleden was mijn televisierubriek in De Rode Vaan van 20 januari 1989 gewijd aan “De Sportshow”, zoals duidelijk te zien is op bovenstaande foto…

Als alles zoals gepland is verlopen heeft u bovenstaande mooie benen afgelopen woensdag kunnen bewonderen in de wekelijkse Sportshow. Geef toe, ter afwisseling van die onnatuurlijk onthaarde rennersbenen mogen ze er zijn. Maar is het zo dat sport dient te worden gebracht? In ons « bezoek » aan Mark Uytterhoeven hebben we het reeds duidelijk gesteld: sport is op de eerste plaats journalistiek. Anderzijds heeft Mark misschien wel gelijk als hij repliceert dat dit niet noodzakelijk mag betekenen dat het dan ook gortdroog dient te worden gebracht. Toch was het sportjaaroverzicht geen succes, terwijl u ondertussen zelf hebt kunnen oordelen over de voorstelling van het nieuwe wielerseizoen.
Voor Yvan Sonck was een en ander alleszins voldoende om zijn functie als coördinator bij de BRT-sportdienst neer te leggen. « Ik ben bij de BRT aangeworven als journalist, niet als grappenmaker, » zou hij aan confrater Marijke Libert van « De Morgen » hebben verklaard. Op die manier wil hij protesteren tegen het feit dat de sportdienst werd losgekoppeld van de dienst informatie, ook al heeft de (terecht gevreesde) transactie naar de dienst vrije tijd uiteindelijk toch ook geen doorgang gevonden. In de praktijk komt het erop neer dat een deel van de redactie zich blijft bezig houden met nieuwsgaring voor het journaal en rubrieken als « Sportweekend » en « Sport op Zaterdag ». Het andere gedeelte spitst zich dan meer toe op de zogenaamde « spektakelsporten » (de naam alleen al!), die dan voornamelijk ’s woensdags zullen aan bod komen. Maar blijkbaar zijn dus ook andere formules mogelijk, zoals een voorstelling van de Belgische wielerploegen (mét reclame uiteraard, wat VTM met lede ogen zal aanzien) in een Casino. In tegenstelling tot de opzettelijk goed aangeklede renners worden volgens de « Gazet van Antwerpen » (de laatste tijd gespecialiseerd in dit soort nieuws) dan ook nog een paar halfblote meiden ten tonele gevoerd, allicht om het contrast nog wat groter te maken. Als eeuwige optimist zou ik kunnen aanvoeren : toch beter dan blote renners, want de laatste tijd is de trend om renners en voetballers in de kleedkamers te interviewen ook een beetje uit de hand gelopen. Misschien ook op zoek naar meer « spektakel » ?
Vlug over naar een meer « verheven » zender, want deze week heb ik mezelf een primeur gegund — en ik zal allicht niet de enige geweest zijn. Ik heb namelijk voor het eerst naar een programma van de Evangelische Omroep gekeken. Het betrof natuurlijk de actualiteitenrubriek « Tijdsein » op woensdag 11 januari, omdat daarin de door de RTBF tot op 1 februari uitgestelde reportage over het fortuin van Moboetoe zat. Dit vijf jaar oude Amerikaanse werkstuk had door deze ingreep opnieuw volop de belangstelling gewekt. Wat kwantiteit betreft was het zelfs een beetje overdreven (het was eerder een nieuwsflits dan een echte reportage), maar de kwaliteit mocht er zijn : Amerikaanse agressieve journalistiek op zijn best. Het deed deugd te merken dat deze aanpak niet noodzakelijk alleen voor « links » uit de kast wordt gehaald…
Een pluim dus voor de EO, maar al meteen moeten we eraan toevoegen dat twee van de vier andere onderdelen van het programma ons sterk tegen de borst stuitten, namelijk de hypocriete aanpak van de uitspraken van Yasser Arafat (« Als de PLO zegt de enige vertegenwoordiger van het Palestijnse volk te zijn, dan is hij ook verantwoordelijk voor de excessen van terroristische extremisten ») en vooral de « voorlichting » over het zogenaamde HP-virus. Deze geslachtsziekte die baarmoederkanker veroorzaakt, werd als « nieuw » ten tonele gevoerd en « nog veel erger » dan aids (want niet tegen te houden met een condoom).
Nu, ten eerste is dit virus reeds lang bekend en, ten tweede, het is hoegenaamd niet bewezen dat het inderdaad wordt doorgegeven ondanks het gebruik van een condoom. Er werd wel een Amerikaanse arts opgevoerd om dit te « bewijzen », maar men kan zich afvragen in hoever deze persoon zijn wensen voor werkelijkheid heeft genomen.
De achterliggende bedoeling van deze « reportage » was immers duidelijk : de aids-afschrikking heeft op het morele terrein niet voldoende gewerkt (op het medische vlak steunen wij uiteraard de afschrikkingspogingen, al dient opgemerkt dat ook hier nog te weinig de noodzakelijkheid van een condoom is doorgedrongen) en daarom komt men nu maar uit de hoek met een « nieuwe » ziekte waartegen slechts één remedie is: dezelfde partner aanhouden. Terwijl juist geweten is dat dit het gevààrlijkste procédé is. Evenmin als prostitutie zal overspel wel nooit uit het dagelijkse leven te bannen zijn, het verschil is alleen maar dat wanneer iemand in een monogame relatie plotseling voorstelt een condoom te gebruiken, hij of zij aan de partner a.h.w. de intentie om vreemd te gaan bekend maakt. Het spreekt dus vanzelf dat dit juist niet zal gebeuren. Met alle gevolgen vandien.
Een kwalijk televisieavondje dus, maar het was nog niet gedaan! Op het eerste Duitse net was niemand minder dan « ons alle r» professor Aubin Heyndrickx te gast in een andere actualiteitenrubriek « Im Brennpunkt », die volledig gewijd was aan de conferentie over chemische wapens in Parijs. Daarbij speelde deze eminentie het klaar te beweren dat er voor de omstreden fabriek in Libië maar één oplossing bestond: ze plat bombarderen! Zelfs interviewer Fritz Pleitgen sprak tot besluit de wens uit « dat het toch zo ver niet zou moeten komen »…
Gelukkig was er om van al deze emoties te bekomen later op de avond de omstreden « Pin-up club ». Je weet wel, het programma waar niemand naar kijkt, tenzij « toevallig » (zoals Jan De Zutter in « De Morgen », nochtans auteur van de reeks over prostitutie, zodat men dus normaliter mag veronderstellen dat hij al iets gewend is). Toch heeft de studiedienst van de BRT dankzij zijn nieuwe methode om het kijkgedrag te meten, alweer een enorme piek (opletten voor zetfouten !) vastgesteld. Verstandige vraag van videobezitter : als de video aanslaat, wordt dit dan als een « kijker » geregistreerd? Het late uitzenduur van dergelijke programma’s gedurende de week geeft bij een kleine rondvraag immers meer aanleiding tot opname dan tot werkelijk blijven kijken. Omdat de kleine oogjes ’s anderendaags op het werk de snoepers zouden verraden?
Over Jef Rademakers gesproken, VTM nam deze week de journalisten letterlijk in de boot om ze over hun openingsshow van woensdag 1 februari te vertellen (opname in het Oostendse Casino op zaterdag 28 januari, maar je mag er toch niet binnen: genodigden only), maar veel valt daarover niet te melden. De « vedetten » zijn alleszins niet om van achterover te vallen (Tom Jones o.a.). Daarom berichten wij liever dat de eerste VTM-uitzending van « Klasgenoten » (dat andere geesteskind van Rademakers weet je wel) op dinsdag 7 februari zal worden uitgezonden. Zoals wellicht reeds geweten zal de première aan de premier (Wilfried Martens dus) toekomen, waarna ook Lutgart Simoens, Johan Verminnen en de onvermijdelijke Jean-Marie Pfaff aan de beurt komen. Voor zover ik weet heeft er in mijn klas nooit een beroemdheid gezeten, zodanig dat deze televisiepromotie alweer aan mijn neus zal voorbijgegaan. Tenzij ze mezelf tot onderwerp nemen natuurlijk, want zoveel bekende Vlamingen zijn er nu ook weer niet…