Joel Coen, de oudste van de twee Coen-broertjes (Joel zit in het midden, Ethan rechts op bovenstaande foto), viert vandaag zijn 65ste verjaardag. Ik ben altijd een grote fan van hun werk geweest, maar toevallig heb ik deze week een film van hen gezien (“Hail Caesar!”) die me zwaar is tegengevallen.

Joel Coen was born on November 29, 1954 in Minneapolis, Minnesota, USA as Joel Daniel Coen. He is a producer and writer, known for The Ballad of Buster Scruggs (2018), Fargo (1996) and A Serious Man (2009). He has been married to Frances McDormand since April 1, 1984. They have one child. “Burn after reading” (2008) was Frances McDormand’s seventh film under the direction of the Coen brothers following Blood Simple (1984), Raising Arizona (1987), Miller’s Crossing (1990), Barton Fink (1991), Fargo (1996), and The Man Who Wasn’t There (2001). (Internet Movie Database)

No Country for Old Men is een speelfilm uit 2007 met in de hoofdrollen Tommy Lee Jones, Javier Bardem en Josh Brolin. De gebroeders Coen wilden eigenlijk niet dat Josh Brolin auditie deed voor de rol van Moss Llewelyn, maar Brolin, die op dat moment bezig was aan de opnames van Grindhouse, liet zijn auditie filmen en regisseren door Robert Rodriguez en Quentin Tarantino en kreeg op die manier de rol uiteindelijk toch.

De film werd gebaseerd op de gelijknamige roman van auteur Cormac McCarthy, die in 2007 een Pulitzer-prijs ontving voor zijn roman The Road. The title is part of the first line from William Butler Yeats‘ poem “Sailing to Byzantium.” The full line is, “That is no country for old men.” The poem is about an old man, and as he nears death, he wonders what it might be like in the afterlife. This theme is somewhat explored by the world of weary Sheriff Bell (Tommy Lee Jones), who ponders what his life will be like after he leaves his “life” as a lawman.

De film won twee Golden Globes en werd genomineerd voor acht Oscars. No Country for Old Men won er uiteindelijk vier, die voor “beste film”, “beste mannelijke bijrol” (Javier Bardem), “beste regie” (Joel en Ethan Coen) en beste “niet-oorspronkelijk scenario” (Joel en Ethan Coen). De film was daarmee de grote winnaar van de Oscaruitreiking van 2008. (Wikipedia)