In 1954 werd er nog veel naar de film gegaan in een dorp als Temse. Dat was nog in de heerlijke tijd dat mijn Tante Tien, de zus van mijn grootmoeder, luidop de onderschriften meelas – en dat niemand zich daar blijkbaar aan stoorde. De eerste film die ikzelf in dat jaar (ik was toen drie) zou hebben gezien, is de Duitse melodramatische prent “Feuerwerk”, in de volksmond beter gekend als “Oh mein papa”. “Zou”, jawel, want deze circusfilm met de gekende melodie, die in de film zogezegd (*) gezongen wordt door Lilli Palmer, die vandaag 35 jaar geleden is gestorven, kreeg ik dus te zien op een leeftijd dat ik me daar zelf niet echt van bewust was. Ik heb er met andere woorden geen echte herinneringen aan.