Van in mijn prilste jeugdjaren herinner ik mij onze strips. Zij hebben mijn jaren ‘50-‘60 geweldig gekleurd. Met mijn twee jaar oudere broer Walter kocht ik albums aan de lopende band – op twee adressen: bij Werner Michiels (Techniek en Kunst, P. Boelstraat) en Mieleke Maes (Akkerstraat). Al onze pree ging eraan. We hadden alle populaire collecties nagenoeg volledig, in de regel originele uitgaven. Maar we waren lezers, geen verzamelaars – en dus hingen heel wat albums na verloop van tijd uiteen, mede omdat we ze uitleenden aan vrienden. Zonder twijfel zijn we er op die manier heel wat kwijtgeraakt. Toen een toenmalige buurjongen onlangs zijn ouderlijk huis leegmaakte, meldde hij mij dat hij nog een strip had gevonden: Het zwarte goud van Kuifje, gesigneerd Luc De Ryck, 1 januari 1958, Gasthuisstraat 125, Temse. Dat album siert nu mijn relikwiekast.