Zeven jaar geleden heb ik “De honderdjarige man die uit het raam klom en verdween” van de Zweedse auteur Jonas Jonasson in één ruk uitgelezen, zoals men dan zegt. Als men die uitdrukking heel letterlijk wil nemen, was het eigenlijk in twéé rukken, maar geef toe, dat is nog altijd een zeer goed gemiddelde! Ik kan het boek dan ook aan iedereen aanraden, behalve misschien aan mijn communistische (ex?)kameraden, tenzij ze over voldoende gevoel voor humor en zelfspot beschikken, maar dat doen ze meestal niet, daarom vrees ik het ergste.