Gedurende zes dagen hebben we op BRT 2 geboeid het verloop van de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool 1980 gevolgd. Hiermee heeft deze zender nogmaals zijn bestaansrecht bewezen. Op de slotdag hield het scherm ons zelfs tot rond half drie in de ban. Wat we ons overigens niet hebben beklaagd omdat de “lege momenten” vakkundig werden opgevuld met beeldbandmontages die we anders bij het voetbal gewend zijn (deze vergelijking is niet misplaatst: het competitie-element haalt inderdaad deze “ernstige” muziek uit haar isolement waarin ze zich anders opsluit, of men dit nu graag toegeeft of niet) en met interessante gesprekken geleid door Fred Brouwers, die overigens reeds een hele week blijk had gegeven van een uitzonderlijk vlot taalgebruik en improvisatietalent. Ook de panelleden verdienen in deze lof te worden betrokken, vooral dan Albert Spira (die samen met minister Willy Claes, aanwezig als toeschouwer, de enige was met een juiste “pronostiek”) en Sigiswald Kuijken.
Wat nu de wedstrijd zelf betreft: tegen de verwachtingen in werd de Amerikaanse “showman” Peter Zazofsky van de zege gehouden door de Japanse Yuzuko Horigome. Hij was zelfs de enige westerling die zich binnen de eerste vier kon handhaven (2de) want ook de nummers drie en vier gingen naar Japan. Na de dubbele overwinning in de compositiewedstrijd in 1977 is deze Japanse overheersing toch erg opvallend! Onze persoonlijke voorkeur ging echter uit naar de twee benjamins die op de vijfde en de zesde plaats eindigden: de Roemeense Michaele Martin en de Pool Piotr Milewski.
Op 24 juni werd onder auspiciën van de Philharmonische Vereniging van Antwerpen een recital gegeven door de eerste drie laureaten. Voor De Rode Vaan bracht Palmyre Timmermans hierover als volgt verslag uit:
Takashi Shimizu bracht de sonate opus 27 nr 2 voor viool solo van Eugène Ysaye en “I Palpiti”, opus 13 voor viool en piano, van Nicolo Paganini. De geëtaleerde virtuositeit werd technisch verbluffend gebracht. Dan volgde Peter Zazofsky met “Regrets” voor viool en piano van Henri Vieuxtemps en de briljante fantasie op thema’s van “Faust”, opus 20 voor viool en piano, van Henryk Wieniawsky. De geïntegreerde virtuositeit werd technisch zonder moeite vertolkt, doch het grote gevoel voor expressiviteit van deze laureaat was zonder weerga.
Na de pauze speelde Yuzuko Horigome het Adagio KV 261 en het Rondo KV 373 voor viool en piano van W.A. Mozart. Zij eindigde met de fantasie op thema’s van “Carmen”, opus 25 voor viool en piano, van Pablo de Sarasate. De techniek van de winnares was fantastisch, alhoewel de indruk van kleine schoonheidsfouten niet te negeren was. Ook gevoelsmatig wist zij niet maximaal te boeien. De begeleider was Jean-Claude Van Den Eynden.
De Koningin Elisabethzaal te Antwerpen was volledig bezet en het langdurige applaus werd steeds beloond met een bisnummer van de drie laureaten.
Naast het niet te versmaden prijzenpakket dat de laureaten van de Elisabethwedstrijd steeds te beurt valt, liggen er inderdaad ook steeds een aantal contracten voor het rapen. De Belgische laureate Véronique Bogaerts b.v. vertolkte op dinsdag 24 juni om 20.15u het vioolconcerto in la groot nr.5 (KV 219) van W.A.Mozart in het Cultureel Centrum van Sint-Pieters-Woluwe. Zij werd daarbij bijgestaan door het Mainzer Kammerorchester o.l.v. Gunter Kehr, die verder nog andere werken van Mozart uitvoerde. De prijzen der plaatsen varieerden tussen 220 en 350 fr.
Ook het vijfde Basilica-concert in de O.L.Vrouwbasiliek te Tongeren deed een beroep op een laureaat uit de wedstrijd. En dat er volk naar zal komen kijken dat stond reeds bij voorbaat vast, want de keuze was gevallen op de « grote verliezer », de Amerikaan Peter Zazofsky. Op zaterdag 21 juni vertolkte hij om 20 u. twee van de drie werken waarmee hij in de finale te bewonderen was, namelijk het opgelegde stuk van Van Rossem en het concerto van Bela Bartok. De begeleiders waren ook dezelfde, namelijk het Nationaal Orkest van België o.l.v. Georges Octors. Dit orkest voerde ook nog « Aktiabra » uit van Dimitri Sjostakovitsj en « Ein Heldenleben » van Richard Strauss.
De laatste twee concerten in deze cyclus waren ook interessant. Zo stond zaterdag 28 juni in het teken van het Millenium van Luik. Voor deze gelegenheid werd niet enkel werk van eigen bodem uitgevoerd (Jongen en Boesmans), er stond zelfs een creatie op het programma: de symfonie nr.9 “Droomvuur” van Arthur Meulemans. Het Orchestre de Liège stond onder de leiding van Pierre Bartholomée.
De openingsklanken van het slotconcert op vrijdag 4 juli klonken iedereen wel bekend in de oren, het betrof hier immers het « Te Deum » van Marc-Antoine Charpentier of m.a.w. het Eurovisie-kenwijsje. Het Limburgse Symfonie Orkest en het Koor van de Europese Gemeenschap werden gedirigeerd door Jean Jakus en naast Charpentier kon men ook nog Bernier en Haydn (de Paukenmis) beluisteren. De toegang bedroeg telkens 200 fr. en zelfs slechts 100 fr. voor groepen, CJP, +3 en Jeugd en Muziek.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 