Vandaag is het ook alweer vijftien jaar geleden dat Pete Quaife, de originele bassist van The Kinks, is overleden.
Pete Quaife werd geboren in Devonshire, maar verhuisde in zijn vroege jeugd met zijn ouders naar
Muswell Hill in Londen. Daar richtte hij in 1963 de groep The Ravens op met de broers Ray en Dave Davies. Rond eind 1963/begin 1964 veranderden ze hun naam naar The Kinks en huurden ze Mick Avory in als drummer. De groep scoorde in de jaren zestig verscheidene grote internationale hits. Hun vroege singles, waaronder “You Really Got Me” en “All Day and All of the Night”, worden genoemd als een vroege invloed op de hardrock- en heavy metalgenres, maar ook als voorlopers van de punk en de garage rock. In de beginjaren van de band was Quaife, die algemeen werd beschouwd als het knapste lid (wat het uiterlijk betreft dan), vaak hun woordvoerder.
Na een verbod om in 1965 door de Verenigde Staten te toeren, concentreerden The Kinks hun inspanningen op de Britse markt. Singles zoals “Sunny Afternoon” (1966) en “Waterloo Sunset” (1967) lieten de observerende schrijfstijl van leadzanger Ray Davies horen en werden top 10-hits in heel Europa en het Verenigd Koninkrijk.
Quaife speelde een belangrijke rol op het invloedrijke album The Kinks Are the Village Green Preservation Society van de groep , met een sterk nostalgisch thema. Toch verliet hij kort daarna The Kinks in 1969 en richtte de band Mapleoak op, die hij in april 1970 ook alweer verliet. Hij stapte uit de muziekindustrie en woonde gedurende de jaren zeventig in Denemarken. In 1980 verhuisde hij naar Ontario, waar hij als cartoonist werkte. In 2005 keerde hij terug naar Denemarken, nochtans een gevaarlijk oord voor cartoonisten! Denk aan de Mohamed-cartoons die de aanleiding vormden om zowat de hele redactie van Charlie Hebdo uit te moorden. Quaife werd echter niet lastig gevallen, maar overleed aan nierfalen.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 