Mia Farrow wordt tachtig…

De Amerikaanse actrice Mia Farrow viert vandaag haar tachtigste verjaardag.

Maria de Lourdes Villiers-Farrow werd geboren in Los Angeles als de dochter van regisseur John Farrow en zijn vrouw Maureen O’Sullivan (vooral bekend als de Jane van Johnny “Tarzan” Weissmuller). Ze won in 1965 een Golden Globe als meest veelbelovende nieuwkomer en  trouwde meteen met Frank Sinatra op 19 juli 1966. De scheiding kwam in 1968 toen ze tegen de zin van Frank meewerkte aan de film Rosemary’s baby (zie bovenstaande foto) met regisseur Roman Polański.

In februari 1968 ging ze dan maar met The Beatles naar India bij de Mahesh Maharishi Yogi, die een poging zou hebben ondernomen om haar te verkrachten (cfr.het nummer “Sexy Sadie” van John Lennon). Haar jongere zus Prudence kwam ook sterk onder de indruk van de Mahesh Maharishi Yogi (en daarover zou Lennon dan weer “Dear Prudence” schrijven), maar het is onduidelijk of daaruit ook een seksuele verhouding is voortgevloeid. Mia zelf had in India een relatie met George Harrison.

Mia Farrow werd benaderd om Mattie te spelen in “True grit”, maar ze wees het aanbod af. Robert Mitchum, met wie ze net een film had gemaakt, had haar verteld dat Henry Hathaway chagrijnig was en onmogelijk om mee te werken. Ze lobbyde om Hathaway te laten vervangen door Roman Polanski, die kort daarvoor dus succesvol met haar had samengewerkt in Rosemary’s Baby, maar tevergeefs. Ze zei later dat het een van de grootste professionele fouten van haar carrière was.

Daarnaast speelde ze in onder meer The Great Gatsby, Death on the Nile, Avalanche (met Rock Hudson), A midsummer night sex comedy, The purple rose of Cairo, Husband and wives, New York Stories, Crimes and Misdemeanors, Miami Rhapsody (met Antonio Banderas) en de rol van de aan Alzheimer lijdende Diane McGowin in de televisiefilm Forget Me Never. Op het theater speelde ze o.m. de titelrol in Peter Pan.

Daarna trouwde Farrow met André Previn in 1970, met wie ze drie kinderen kreeg. Samen adopteerden ze nog drie andere kinderen, waaronder Soon-Yi Previn. Ze zijn gescheiden in 1979. Hij zou later hertrouwen met violiste Anne-Sophie Mutter.

HANNAH AND HER SISTERS

Farrow was daarna de levenspartner van Woody Allen. Samen hebben ze één biologische zoon, The New Yorker-publicist en Pulitzerprijswinnaar Ronan Farrow, en adopteerden ze ook nog een dochter en een zoon. Dat Woody Allen dol is op sport was een van de redenen waarom hij apart leefde van Mia Farrow (ze woonden elk aan de andere kant van Central Park, maar zagen elkaar wel dagelijks, ze konden trouwens bij elkaar binnen kijken met van die telescopen die we kennen uit “Ten” en “Body double”).

Allen geeft toe dat de rol van Hannah in “Hannah and her sisters” (1986) gebaseerd was op Farrow als “een geromantiseerde perceptie van Mia. Ze is erg stabiel, ze heeft nu acht kinderen en ze kan haar carrière runnen en goede relaties hebben met haar zus en haar moeder. Ik ben erg onder de indruk van die kwaliteiten en ik dacht dat het interessant zou zijn als ze twee onstabiele zussen had.” Veel van Hannahs scènes werden gefilmd in het appartement van Mia Farrow. Michael Caine  vergeleek de situatie met het kijken naar een intieme homemovie. Hij herinnerde zich dat Farrow op een gegeven moment haar kinderen eten gaf en de assistent-regisseur haar vertelde dat ze op de set nodig was. Ze legde het keukengerei neer, liep naar de kamer ernaast en begon te acteren.

Mia Farrow schreef later dat Allen al lange tijd gefascineerd was door het onderwerp zussen. Zijn eerdere medespelers Janet Margolin en Diane Keaton hadden allebei twee zussen (*) en Farrow had er drie. Ze zegt dat Allen haar een vroege kopie van het script van Hannah and Her Sisters gaf en zei dat ze elke zus mocht spelen die ze wilde, maar dat “hij vond dat ik Hannah moest zijn, de meest complexe en raadselachtige van de zussen.” 

Farrow: “Het was de eerste keer dat ik kritiek had op een van zijn scripts. Voor mij leken de personages op voorspelbare manieren zelfingenomen en losbandig. (…) Woody was het daar niet mee oneens en probeerde over te schakelen op een alternatief idee, maar de preproductie was al bezig en we moesten doorgaan”. Op Wikipedia gaat ze verder: “Het was de verbijsterde, relaxte reactie van mijn moeder op het script die me in staat stelde te zien hoe hij veel van de persoonlijke omstandigheden en thema’s van ons leven had genomen en, zo leek het, had vervormd tot cartoonachtige karakteriseringen. (…) Hij was een schrijver: dit is wat schrijvers doen. (…) Hij had de gewone dingen van ons leven genomen en er kunst van gemaakt. (…) Niettemin had Hannah and Her Sisters openlijk en duidelijk zijn gevoelens voor mijn zus voorspeld. Maar dit was fictie, zei ik tegen mezelf… Dus zette ik die gedachten uit mijn hoofd.” Dit komt overigens letterlijk in de film voor, namelijk wanneer het personage van Dianne Wiest zich herpakt door het leven om haar heen te fictionaliseren.

HONEY I SCREWED THE KIDS

Toen Woody Allen een relatie begon met Soon-Yi , want die ging wél met hem naar het baseball als Mia Farrow weer eens niet wilde (in 1997 zou hij met haar trouwen), reageerde Farrow furieus. Alhoewel hij al een tijdje gescheiden was van Mia Farrow, stelde Frank Sinatra haar voor om de botten van Woody Allen te laten breken door een paar van zijn maffiavrienden. Farrow bedankte hiervoor maar één en ander leidde in 1992 tot het buitenhangen van de vuile was in de boulevardpers, waarbij Farrow zo ver ging om Allen ook van incest te beschuldigen met zijn eigen zoontje Satchel! Een morbide grapjas bedacht dan ook de titel voor de volgende Woody Allen-film: “Honey I screwed the kids”.
In de rechtszaak die volgde werd dit niet bewezen geacht, maar toch verloor Woody Allen het bezoekrecht voor Moses en Dylan, een geadopteerde jongen en meisje van Mia Farrow, waarvan Woody het vaderschap had aanvaard. Satchel mag hij enkel onder begeleiding bezoeken. De beschuldigingen dat hij Dylan zou hebben “gemolesteerd” waren gebaseerd op het feit dat hij soms in de kamer rondliep in zijn onderbroek en ook wel eens placht zijn hoofd in haar schoot te leggen.
Woody Allen: “Hoe langer hoe meer worden mannen in echtscheidingen vals beschuldigd van kindermisbruik. Dat is namelijk bijzonder doeltreffend. In het begin nam ik het niet au sérieux. Ik dacht dat de rechtbank zoiets waanzinnigs wel weg zou lachen. Maar nee. Het werkte heel goed. (…) Op straat komen mannen naar me toe, halen foto’s van hun kinderen uit hun portefeuille en zeggen: ‘Ik heb mijn kind in geen vijf jaar meer gezien.’ En dan denk ik: ‘Arme stakkerd, hij heeft geen geld om zijn gelijk te halen.’ Maar dat is natuurlijk onzin, want ik heb het geld wél, en ook ik heb hen al bijna vijf jaar niet meer gezien.” (Humo) Ondanks inconclusief bewijs, behield Farrow de voogdij over Dylan. Deze beweringen kregen aanzienlijk hernieuwde publieke aandacht nadat Dylan de vermeende aanval in een interview uit 2013 vertelde.

Na “Bullets over Broadway” werd het gerucht verspreid dat Woody Allen zijn troubles met Mia Farrow zou verfilmen, maar dat was alleen maar “taktiek” in opdracht van zijn advocaten, zoals hijzelf zegt, want hij heeft daar helemaal geen zin voor. Buiten de goedkeuring van hun beiden om gebeurde dat wél in de TV-film “Love and betrayal: the Mia Farrow story” van Karen Arthur (1994). De rol van Mia Farrow werd vertolkt door Patsy Kensit, de vrouw van Jim Kerr van Simple Minds, die nota bene op vierjarige leeftijd debuteerde als de dochter van… Mia Farrow (en Bruce Dern) in “The Great Gatsby”.

Nadien adopteerde Mia Farrow nog zes kinderen, zodat ze nu dertien kinderen heeft, van wie vier biologisch en negen geadopteerd. Daarnaast heeft ze voorlopig tien kleinkinderen. Er zullen er wellicht nog een hele hoop bij komen.

Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)

(*) The Stanislavsky Catering Company is gebaseerd op een cateringbedrijf dat Janet Margolin en Jennifer Salt aan het begin van hun carrière runden, tussen hun acteerklussen door.