Philippe Herreweghe kwam 25 jaar geleden nog eens naar zijn geboortestad. Hij deed dit aan het hoofd van het Filharmonisch Orkest van Vlaanderen, waarvan hij op dat moment ook artistiek leider was. In de Bijloke brachten ze een programma met als centrale figuur Robert Schumann. Na de ouverture “Genoveva” speelde Tanja Tetzlaff (foto Aleksey Igudesman Official Artist Channel via Wikipedia) zijn celloconcerto en na de pauze kwam de tweede symfonie van Johannes Brahms aan bod, de man die na Schumanns dood de zorg voor zijn kinderen op zich nam. Hij deed dit vooral omdat hij stapelverliefd was op weduwe Clara, maar Brahms heeft zijn hele leven moeilijkheden gehad om zijn gevoelens kenbaar te maken tegenover vrouwen. Hij stak ze dan allemaal maar in zijn muziek. Er was een spectaculaire korting voor senioren voorzien (zelfs de beste plaatsen waren bijna gratis)! * Een Duits programma dus, en dat was ook het geval van Patricia Beysens, die zich reeds vijftien jaar specialiseerde in Duitse chansons. Naast haar gebruikelijke pianist Frank Vercruysse kreeg ze in de Gele Zaal een heus ensemble achter zich geleid door Dick van der Harst. (RDS in HLN van 3/3/1999)
dagelijks iets degelijks 