Shadowlands is een Britse biografische dramafilm uit 1993 over de relatie tussen academicus C.S.Lewis (gespeeld door Anthony Hopkins) en de Joods-Amerikaanse dichteres Joy Davidman (gespeeld door Debra Winger ), haar dood door kanker, en hoe dit zijn christendom uitdaagde. De film werd geregisseerd door Richard Attenborough met een scenario van William Nicholson, gebaseerd op zijn televisiefilm uit 1985 en het gelijknamige toneelstuk uit 1989, dat zelf terugging op de roman Shadowlands: The True Story of CS Lewis and Joy Davidman van Brian Sibley. De film won de BAFTA Award voor beste Britse film.
In de jaren vijftig is de gereserveerde vrijgezel van middelbare leeftijd Clive Staple (maar iedereen noemt hem Jack) Lewis een academicus aan de Universiteit van Oxford en auteur van de serie kinderboeken The Chronicles of Narnia. Hij leeft in Oxford een rustige leventje met zijn broer Warnie (Edward Hardwicke) en andere intellectuelen zoals de Reverend Harry Harrington (laatste rol van Michael Denison) en de schrijver John Ronald Reuel Tolkien (niet te zien in de film).
Als hij de getrouwde Amerikaanse dichter Joy Davidman Gresham en haar jonge zoon Douglas (Joseph Mazzello) tijdens hun bezoek aan Engeland ontmoet (*), heeft hij wel door dat zijn rustige leven zal verstoord worden door de uitgesproken Gresham, wiens ongeremde gedrag in schril contrast staat met de rigide gevoeligheden van de door mannen gedomineerde universiteit. Hij is op dat moment nog niet op de hoogte van de omstandigheden van Greshams moeilijke huwelijk.
Wat begint als een formele ontmoeting van twee heel verschillende geesten, ontwikkelt zich langzaam tot een gevoel van verbondenheid en liefde. Elk biedt de ander nieuwe manieren om naar de wereld te kijken. Maar wanneer bij Joy de diagnose kanker wordt gesteld, komen er diepere gevoelens naar boven en trouwen ze. Lewis’ overtuigingen worden op de proef gesteld terwijl zijn vrouw hem probeert voor te bereiden op haar dood.
Op Rotten Tomatoes krijgt de film een gemiddelde van niet minder dan 97% van de lezers, terwijl ook professionele critici (The Washington Post, Variety…) de film met lof overladen. “Een tearjerker voor intellectuelen” wordt er o.a. geschreven en vooral de twee hoofdacteurs worden met lof overladen, al krijgt ook de regisseur zijn deel, precies omdat hij de acteurs zo heeft vrijgelaten in hun spel.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
(*) Gresham had ook nog een tweede zoon, David, maar die werd om cinematografische redenen buiten de film gehouden.
dagelijks iets degelijks 