Het is vandaag 185 jaar geleden dat de Franse schrijfster Félicité de Choiseul-Meuse in Parijs is overleden. Weinig is helaas geweten over haar privé-leven, maar ze liet ons wel 22 boeken na, meestal erotisch van aard, wat uiteraard in die tijd merkwaardig is.
Ze werd geboren in Sorcy-Saint-Martin, une commune française située dans le département de la Meuse, en région Grand Est.
Haar vader was dan ook François Joseph de Choiseul, marquis de Meuze.
Zoals gezegd, peu d’éléments subsistent sur la vie de Mme de Choiseul-Meuse. Auteure d’une vingtaine de romans et d’un recueil de contes de fées. Elle doit sa célébrité à Julie ou J’ai sauvé ma rose, 1807, dat wordt beschouwd als de eerste erotische roman geschreven door een vrouw, maar Bart Van Loo (“O vermiljoenen spleet!” p.201) vindt het maar niets: “Dit relaas van ‘een libertijnse dame die haar deugd wist te bewaren’ is stilistisch te vrijblijvend en inhoudelijk te weinig verrassend. De verdienste van de eerste erotische pennenvrucht van een vrouw ligt in Choiseuls zachte spot met het klassieke thema van de maagdelijkheid, maar veel meer dan een lange geeuw die nu en dan wordt onderbroken door krachtige ademstoten levert dat niet op.”
Ronny De Schepper
Bibliographie
■ DUBOST J.-P., « Érotologie, érotographie, libertinage : d’Éléphantis à Mme de Choiseul-Meuse, combien d’intertextes libertins ? », in Du genre libertin au XVIIIe siècle, Paris, Desjonquères, 2004 ; VAN CRUGTEN-ANDRÉ Valérie, « Félicité de Choiseul-Meuse : du libertinage dans l’ordre bourgeois », in Études sur le XVIIIe siècle, no 28, 2000.
dagelijks iets degelijks 