We hadden thuis alle bekende stripreeksen nagenoeg volledig. Mijn favoriete lectuur was Kuifje, Suske en Wiske, Nero, Piet Pienter en Bert Bibber, Blake en Mortimer, Johan en Pirrewiet, Pom en Teddy, De Beverpatroelje, strips van Bob De Moor en Jijé… Verscheidene jaren ging omzeggens al mijn pree naar strips. Naast albums kocht ik de weekbladen Kuifje en Robbedoes. Nero, Piet Fluwijn en Bolleke, De lustige kapoentjes, Jommeke… kostten 15 fr., Piet Pienter en Bert Bibber 36, Suske en Wiske 39, Kuifje 69. Absolute revelaties waren de blauwe uitgaven van Suske en Wiske en de smurfen in de reeks Johan en Pirrewiet. Ongeëvenaard blijft de dagelijkse verslaggeving-in-cartoonvorm van Marc Sleen over de Ronde van Frankrijk (dagblad Het Volk, tot 1964).
Een reeks die ons erg aansprak, was Illustrated Classics, Nederlandstalige stripbewerkingen van boeken uit de wereldliteratuur. Via dat kanaal heb ik mijn eerste stappen in de internationale letterkunde gezet en kennis gemaakt met Shakespeare, Homerus, Schiller, Charles Dickens, Jules Verne, Mark Twain en vele anderen. Favoriete classics waren Muiterij op de Bounty (Nordhoff en Hall), De man die altijd lacht (Victor Hugo) en De onzichtbare man (Herbert Georges Wells). Ik herinner mij een les in de hogere humaniora, waarbij ik dankzij die strips mijn kennis van de wereldliteratuur kon etaleren – tot grote verbazing van de leraar. Mijn broer Walter heeft nog altijd de hele reeks.
Tot de jaren ‘70 werd de strip ondergewaardeerd. In mijn laatste jaar regentaat (1969) kregen wij een inspectrice op bezoek, die een ontradende lezing hield over striplezen. De dame predikte natuurlijk in de woestijn, want het medium was toen al zo populair dat tegenwind blazen onnatuurlijk was. Het klimaat tegenover de strip is intussen al lang gekanteld. Het medium geniet aanzien. Ik heb in de loop der jaren heel wat striptekenaars van nabij leren kennen en mijn waardering voor hun talent en oeuvre is er alleen maar door toegenomen. Vandaag zijn strips niet enkel lees- en verzamelobjecten, ze zijn ook een belegging. Eerste uitgaven en originele tekeningen van Hergé, Willy Vandersteen e.a. halen onwaarschijnlijke hoogten.
Zelf ben ik geen verzamelaar. Ik bewaar enkel curiosa. Uiteraard alle luxe-uitgaven van Spirit, met als koninginnenstuk Tazuur en Tazijn, zeg maar: Suske en Wiske in Temse.
Een voorbeeld van een andere orde. Zo’n 10 jaar geleden wilde Paul Geerts mijn boek over de gebroeders Van Raemdonck bewerken tot strip. Mede in de overtuiging dat de beste strip over W.O. I al was gemaakt (door de Franse tekenaar Jacques Tardi), legde hij na 1 (grote) bladzijde de pen neer. Die bladzijde heeft hij mij geschonken, een pièce unique waaraan ik zeer gehecht ben. Andere curiosa om te koesteren: mijn portret is getekend door Jef Nys, Paul Geerts, Jeff Broeckx en Karl Meersman (onderstaande foto).
Temse heeft een aantal fervente striplezers/verzamelaars/kenners, o.m. in de schoot van de Culturele Vereniging Spirit, voorzitter Raoul De Graeve op kop. Bekendheid in Vlaamse en Nederlandse stripmiddens geniet ook de Temsese cartoonist-stripkenner/verzamelaar Tony Van Drom.
In de eerste helft van de jaren ‘60 taande mijn liefde voor strips door een andere passie: popmuziek. Kuifje, Suske en Wiske, Nero… maakten plaats voor Beatles, Stones en andere helden, het begin van een nieuwe imposante collectie: grammofoonplaten. En die verzameling – 2.500 singles, 1.500 LP’s plus 300 boeken – is nog steeds in mijn bezit! In mijn ‘schatkamer’ behoren zij tot de kroonjuwelen.
(wordt vervolgd)
Luc De Ryck
Op bovenstaande foto ziet men de burgemeester met Tony Van Drom en enkele juweeltjes uit Tony’s collectie.
dagelijks iets degelijks 