Jasper De Buyst (foto Erik Westerlinck) won vijf jaar geleden Binche-Chimay-Binche en daarmee meteen ook de eerste Napoleon Games Cup. De benaming zou elk jaar veranderen naar gelang van de sponsor en ook de proeven die in aanmerking komen, veranderen zowat elk jaar. Het is dus duidelijk nog geen echt equivalent voor “la coupe de France”…
Jasper De Buyst heeft blijkbaar een goede supporter op Wikipedia die hem daar op de voet volgt. Een gevolg is wel dat de de pagina veel te omvangrijk is om over te nemen. Ik zal me dus beperken tot zijn uitslagen bij de jeugd.
Jasper De Buyst (Asse, 24 november 1993) is een Belgisch baan- en wegwielrenner die anno 2018 rijdt voor Lotto Soudal. Hij is de zoon van voormalig wielrenner Franky De Buyst. Zijn grote doorbraak als jeugdrenner was zijn provinciale titel van Vlaams-Brabant in het wielrennen op de weg. Dit deed hij als tweedejaars nieuweling in 2009. Eerder dat jaar was hij ook al 3de geëindigd in het provinciaal kampioenschap tijdrijden, en het nationaal kampioenschap omnium op de piste. Later dat jaar zou hij in het Henegouwse Saint-Ghislain ook zilver winnen op het nationaal kampioenschap tijdrijden achter Mike De Bie.
In 2010 maakte hij de overstap naar de junioren. Hij trok zijn goede resultaten van 2009 door. Zo behaalde hij ereplaatsen tijdens de provinciale kampioenschappen. Hij werd 3de in de tijdrit en tweede tijdens de wegrit. Maar zijn grote doorbraak volgde eind mei tijdens het Belgisch kampioenschap te Geel. Hij wist er op het vlakke parcours met nog zestien anderen voorop te blijven, in de groepsspurt toonde De Buyst zich de snelste voor Ruben Geerinckx en Emiel Vermeulen.
Tijdens het seizoen 2011 profileerde De Buyst zich steeds meer als een uitstekende baanwielrenner. Zo wist hij zich tot Belgisch baankampioen te kronen in het omnium, de ploegkoers, de kilometer, de individuele en ploegenachtervolging en de ploegsprint. Maar ook schitterde hij op het Europees kampioenschap voor juniores in het Portugese Anadia. Op het onderdeel omnium behaalde hij een zilveren medaille achter de Turk Ahmet Örken. Maar ook op de weg behaalde hij prima resultaten, zo won hij de wegwedstrijd van het provinciaal kampioenschap, en het Belgisch kampioenschap tijdrijden te Tervuren.
2012 betekende voor De Buyst de overstap naar de beloften. Ook tekende hij zijn eerste betaalde contract bij het Amerikaanse team Bontrager Livestrong. Toen Dominique Cornu, Kenny De Ketele, Jonathan Dufrasne en Gijs Van Hoecke zich op het wereldkampioenschap baanwielrennen met een zesde plek wisten te kwalificeren voor de Olympische spelen riep baancoach Peter Pieters hem op als reserve. Verder reed hij dat jaar verscheidene kleinere wedstrijden bij de profs met wisselende successen. Ook pakte hij twee ereplaatsen bij het EK voor junioren. Met Gijs Van Hoecke werd hij tweede op de ploegkoers, en als onderdeel van het achtervolgingskwartet pakte hij het brons. Op het einde van het jaar reed hij voor het eerst de Zesdaagse van Vlaanderen-Gent. Aan de zijde van Tim Mertens eindigde hij op tien rondes als zesde. Met diezelfde partner was hij in december ook nog goed voor een vice-titel in het BK ploegkoers, ze moesten enkel Nicky Cocquyt en Moreno De Pauw laten voorgaan.
Zes jaar later eindigde Jasper De Buyst mooie derde in de Zesdaagse van Gent (aan de zijde van Tosh Van der Sande). Bij het begin van 2019 heeft hij dan samen met Iljo Keisse de Zesdaagse van Bremen gewonnen. Het Belgische duo moest eerst de leiding nog afstaan aan de Italiaan Simone Consonni en de Zwitser Tristan Marguet, maar heroverde die nadien met brio. Keisse en De Buyst wonnen niet alleen op punten (295). In de afsluitende ploegkoers zetten ze de concurrentie op één of meer ronden. De Deen Marc Hester en Duitser Theo Reinhardt (233 punten) werden op één ronde tweede, Consonni en Marguet (292 ptn) op twee ronden derde. Vorig jaar ging de zege naar de Duitser Theo Reinhardt en Kenny De Ketele, die na zijn val in Rotterdam forfait moest geven voor deze editie. De Ketele was in 2016 eveneens de beste in Bremen.
In augustus 2019 won De Buyst met een indrukwekkende spurt de vierde etappe in de Ronde van Denemarken. Onze landgenoot sprintte de tegenstand glansrijk uit het wiel op de hellende aankomst in Asnaes Indelukke en had op de streep tijd genoeg om naar de hemel te wijzen. “Ik wilde zo snel mogelijk winnen voor Bjorg Lambrecht. Zoals iedereen weet hebben we met de ploeg een moeilijke periode achter de rug. Ik vertrouwde mijn dichte entourage toe dat ik graag zo snel mogelijk wilde winnen. Enerzijds als eerbetoon voor Bjorg, maar ook om er zelf kracht uit te halen en ik ben blij dat het me vandaag is gelukt.”
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 