Terwijl de Stones gisteren nog in ons land waren, is het vandaag precies zestig jaar geleden dat The Rolling Stones performed their first ever concert. En dat gebeurde dan at the Marquee Club in London.
De groep werd gesticht onder impuls van blueslegende Alexis Korner. Mick Jagger, on a few occasions, sat in to sing a few blues songs with Alexis Korner’s Blues Incorporated. Playing drums with Alexis was one Charlie Watts. Brian Jones, Ian Stewart, Mick and Keith along with whoever else they could find to play some Rhythm & Blues were soon rehearsing a set of favourites at The Bricklayers Arms Pub in Soho’s Broadwick Street, just a stone’s throw away from Oxford Street. When The Blues Incorporated were offered a slot on BBC Radio’s Jazz Club programme on 12th July 1962, the Marquee’s owner, Harold Pendleton booked this new band to deputize for Korner’s group on this historic night.
Needing a name, quickly, so the club could advertise their appearance they came up with The Rollin’ Stones, lifted from a song by their hero Muddy Waters. Jazz News carried the band’s line up: Mick Jagger (vocals, harmonica), Keith Richards (guitars), Elmo Lewis, real name Brian Jones (guitars), Dick Taylor (bass), Ian Stewart (piano) & Mick Avory (drums).
Brian Jones was calling himself Elmo Lewis, Elmo, after his hero Elmore James, and Lewis being his first name: Lewis Brian Hopkin Jones.
According to the band’s handwritten set list for that first gig (penned by Ian Stewart in his appointment diary) they played songs by their heroes Jimmy Reed, Bo Diddley and Chuck Berry. The rest is history.
THE SET LIST
Kansas City – Wilbert Harrison
Honey What’s Wrong – Billy Fury
Confessin’ The Blues – Chuck Berry
Bright Lights, Big City – Jimmy Reed
Dust My Blues – Elmore James
Down The Road Apiece – Chuck Berry
I Want To Love You – Charles Smith
I’m A Hoochie Coochie Man – Muddy Waters
Ride ‘Em On Down – Robert Johnson
Back In The USA – Chuck Berry
I Feel A Kind Of Lonesome – Jimmy Reed
Blues Before Sunrise – Elmore James
Big Boss Man – Jimmy Reed
Don’t Stay Out All Night – Billy Boy Arnold
Tell Me That You Love Me – Fats Domino
Happy Home – Elmore James
Deze tekst komt grotendeels van http://www.rollingstones.com en zal dus wel juist zijn, al moet ik er wel onmiddellijk aan toevoegen dat b.v. de foto bij het artikel onmogelijk uit de Marquee kan komen: er zit namelijk publiek op gradins achter de Stones, mijn eigen foto komt van ook van een andere pagina. Toch is ook deze foto niet juist, want aan de drums zit duidelijk al Charlie Watts. Trouwens, sommige bronnen vermelden als eerste drummer niet Mick Avory (die uiteindelijk naar The Kinks zou gaan), maar Tony Chapman. Het was alleszins Tony Chapman die ervoor zorgde dat Bill Wyman bij de groep kwam (omdat hij een betere versterker had dan de andere Stones). Later werd Chapman dus zelf ontslagen en ging hij bij The Herd drummen en waar hij uiteraard Peter Frampton tegen kwam, maar ook bassist Andy Bown, die in 1976 overstapte naar Status Quo en er nog altijd lid van is.
In 1963 werd Ian Stewart door manager Andrew Loog Oldham ontslagen omdat hij niet bij het “ruige imago” van de groep paste en op basis van bovenstaande foto moet ik eerlijk toegeven dat dit een juiste beslissing was. Toch zou Stewart de groep zijn hele leven lang trouw blijven. Pas na zijn dood in 1985 werd hij eerst vervangen door Billy Preston (die ook al “de vijfde Beatle” was geweest) en daarna door Chuck Lavell, die net als Preston nooit als officieel lid van The Stones zal worden opgevoerd.
Andere artikels over The Rolling Stones:
Beatles en Stones op één podium
Mick Taylor volgt Brian Jones op
dagelijks iets degelijks 
Ho Ronnie,
Samen met mijn collega Cis Van Looy hebben we je blog nog eens afgelopen. Zoals steeds impressief en zeer goed geschreven. Misschien ken je Cis nog van bij De Rode Vaan en ik heb de indruk dat ik jou ook van ergens ken maar dan meer vanuit een andere omgeving dan muziek, meer bepaald het Vlaamse fandom van sciencefiction, e.a.
Eigenlijk zou ik je willen vragen of je interesse zou hebben om aan onze muzieksite te willen meewerken, zie http://www.keysandchords.com, met het leveren van stukken die over muziek gaan. Maar andere dingen zijn natuurlijk ook welkom. Concertbezoeken??
Wil je hier even over nadenken en mij alsnog een reactie sturen.
Alvast bedankt en je kan me altijd bereiken op:
alfons@keysandchords.com
014 / 72 49 61
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt, Alfons, voor uw lovende woorden, maar ik vrees dat ik op uw verzoek niet kan ingaan. Enerzijds om de heel eenvoudige reden dat ik zo goed als niet meer buiten kom (dus concerten recenseren zit er eenvoudigweg niet in), maar ook omdat ik geen zin meer heb in recenseren tout court. Als ik een mening over iets heb, zal ik niet aarzelen die mee te delen op mijn blog, maar ik wil niet per se meer een mening hebben over àlles. De leeftijd, hé. Het hoeft allemaal niet meer.
Iets totaal anders, ik heb niks vandoen met Sf-fandom, dus het lijkt me sterk dat je me vandaar zou kennen. Maar ook je vriend Cis Van Looy (nochtans een naam die me zou bijblijven) zegt me niks, ook niet in verband met De Rode Vaan.
Desalniettemin wens ik jullie allebei het allerbeste!
LikeLike
Hey Ronny,
Eerst en vooral proficiat voor je min-of-meer objectieve blog over The Stones. Als je schrijft dat de 2de single van de Stones (I wanna be your man) geschreven werd door Lennon en Sir Paul, heb je natuurlijk gelijk. MAAR… heb je ooit de 2 versies (die van de Stones en die van de Beatles) na elkaar beluisterd? Dan zul je de essentie van het verschil tussen Stones en Beatles onmiddellijk doorhebben. Of, zoals ik ooit ergens op een cover van een Stones-biografie gelezen heb : “The Beatles want to hold your hand, the Stones want to burn your town”. En natuurlijk hebben de Stones dikke shit geschreven en uitgebracht. Ik denk hier aan het door jou aanbeden “Angie”, dat ik persoonlijk 1 van hun afschuwelijkste nummers vind, maar ook andere nummers zijn gewoon platenvulsel. Maar wat moet je dan denken van het door die alomgeprezen Liverpoolse band uitgebrachte “Obladi Oblada”. Doet me altijd denken aan de Munchense Oktoberfeesten. Ook van het door (bijna) iedereen aanbeden “Hey Jude” krijg ik buikloop. En dat de Stones altijd 2 maanden na de Beatles met iets nieuws kwamen kan ik onmiddellijk tegenspreken : luister bvb eens naar “If you need me” op de 1ste LP van de Stones (1964) en “Oh Darling” op “Sgt Peppers” uit 1967. Als ik me niet vergis is de auteur van “If you need me” trouwens Wilson Picket maar of die ooit royalties gekregen heeft voor de Beatles-versie durf ik te betwijfelen. De Stones en de Beatles hadden trouwens volledig verschillende muzikale roots (op een paar Chuck Berry en Buddy Holly nummers na). De Stones gingen terug naar de echte zwarte al-dan-niet electrische blues en R&B (Little Red Rooster was in 1964 trouwens de EERSTE bluessong ooit die het in de UK tot Nr1 schopte) terwijl de Beatles meer de mosterd haalden bij blanke Hillbilly muziek à la Elvis en consoorten.
Dat was het zo een beetje. Hopelijk komen we elkaar eens tegen om het bij een paar biertjes te kunnen hebben over de “never ending Stones vs. Beatles story”.
Groetjes
Guy
LikeGeliked door 1 persoon
Beste Guy, je hebt me de schrik van mijn leven bezorgd: “Het door jou aanbeden Angie”. Ik dacht dat kan nooit waar zijn, dat kan ik nooit geschreven hebben. Maar helaas moet ik toegeven: je hebt gelijk. Waaruit nog maar eens blijkt dat iedereen soms buiten bewustzijn toch nog iets op papier kan zetten.
Voor de rest blijft het bij mij een verhaal van én én i.p.v. óf óf. Ik herinner me nog heel goed dat ik in de jaren zestig uit de bol ging bij bijna elke nieuwe Beatles- of Stones-single (Obladi inderdaad uitgezonderd :-), ik heb nooit het gevoelen gehad dat ik heb moeten kiezen.
Dat ik later toch meer als Beatles- dan als Stones-fan door het leven ging, heeft wellicht te maken met het feit dat na de sixties popmuziek mij steeds minder interesseerde. Maar op The Beatles had dit geen vat natuurlijk, want die waren al gestopt, maar The Stones bleven maar doorgaan, tot zelfs nog op de dag van vandaag. Dat heeft hen in mijn ogen geen goed gedaan, maar als ik denk aan de emoties die “Tell me”, “Time is on my side”, “The last time”, “As tears go by”, “Satisfaction”, “Paint it black”, “Out of time” enzovoort enzovoort destijds bij me losmaakten, dan veeg ik daar met plezier de spons over!
LikeLike
Oh Darling op Sgt. Peppers? Dan bedoel je wellicht de versie van Robin Gibb? Oh Darling van de Beatles, stond die niet op Abbey road?
LikeGeliked door 1 persoon