Guido Van Meir heeft de Vlaamse canon twee iconische personages geschonken: Pietje de Leugenaar uit zijn memorabele tv-serie Terug naar Oosterdonk, en Cornelius Bracke, de hilarische kroniekschrijver van la Flandre profonde uit de legendarische Humo-column ‘Het wordt te veel voor Corneel’. Dat was naast de grappigste ook de langstlopende column in Vlaanderen (1984-2011) waar verschillende generaties mee opgegroeid zijn en nog steeds met enige nostalgie aan terugdenken. (Foto Michiel Hendryckx via Wikipedia)
Voor hen, maar ook voor wie het historisch rendez-vous met Corneel gemist heeft wegens domweg te laat geboren, heeft Van Meir de absolute toppers geselecteerd uit de 27 jaargangen van Corneel. Het zijn meer dan 120 klappers geworden die samen met recht De Ultieme Corneel Collectie genoemd mogen worden. En het is veruit de plezierigste manier om geconfronteerd te worden met wat er zo allemaal aan de hand is geweest in het Vlaanderen van de eighties, de nineties en de noughties. Freaky!
Van Meir was van 1970 tot 2012 vast redactielid van Humo. Als schrijver debuteerde Van Meir op jonge leeftijd op het einde van de jaren 1960 met de verhalen Wonderboy (een hilarische satire over zijn studentenjaren in Gent) en De Volksgerilja. Zijn bekendste romans zijn Het Verhaal van Falerin uit 1989 en Terug naar Oosterdonk uit 1997.
Van Meir schreef verder verscheidene toneelstukken zoals “De stoel van Stanislavski“, “Wees gul met uw organen“, “Zomerzotheid” en “De laatste nar“. Die beide laatste kan men via mijn blog integraal bekijken. Hij was ook scenarist van de satirische strip Pest in ’t Paleis (1983), getekend door Jan Bosschaert.
Van Meir schreef voor televisie ook “Het ultieme kerstverhaal” (1987, geschreven samen met zijn Humo-collega Wilfried Hendrickx), “Het schoonste van al” (in de serie “Oog in oog”, 1991), “Haar aanblik is mij welgevallig” (1997) en het scenario voor de zesdelige gelijknamige televisieserie Terug naar Oosterdonk (1997) die werd uitgezonden door de BRT en de KRO. Met deze serie won hij verscheidene prijzen waaronder de Plateauprijs voor tv-drama op het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen-Gent in 1998. (Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 