Tien jaar geleden speelde Bob De Moor de theatermonoloog ‘Wees gul met uw organen’ in de Bibliotheek aan het Zuid in Gent (foto Canvas).
Vijfentwintig jaar lang was hij alleen bekend van het intrigerende fotootje bij zijn Humo-column, maar toen was het eindelijk zover: Cornelius Bracke verscheen in levende lijve voor het publiek. Corneel wordt door de Vlaamse overheid als bekende Vlaming ingeschakeld om overal te lande reclame te gaan maken voor orgaandonatie. Maar Corneel zou Corneel niet zijn als dit niet ontaardde in een hilarische egotrip. Corneel heeft namelijk een zwarte lijst opgesteld van mensen die uitgesloten zijn van genot zijner organen omdat ze ooit eens tegen zijn kar hebben gereden. De meanderende memoires van Corneel, verteld met het olifantengeheugen van een misantroop, op tekst van Guido Van Meir. Bob De Moor brengt het beste uit vijfentwintig jaar Corneel met een vanzelfsprekende naturel alsof het personage van meet af aan op zijn lijf geschreven werd. Het werd de allerlaatste toneelvoorstelling die ik heb gezien…
Ronny De Schepper