Het zal morgen al 35 jaar geleden zijn dat de Egyptisch-Italiaans-Franse zangeres Dalida zichzelf van het leven heeft beroofd. Vijf jaar geleden was er op TV5-Monde bij die gelegenheid een (zeer interessante) documentaire over haar te zien met veel onuitgegeven beeldmateriaal van ontzettend goede kwaliteit.
Yolanda Gigliotti dite Dalida était une chanteuse et une actrice italienne. Dalida gagne Paris à l’âge de 21 ans dans l’espoir de faire carrière dans le cinéma, après avoir remporté en Égypte quelques concours de beauté, dont le titre de « Miss Égypte 1954 ». Elle s’oriente vers la chanson et Lucien Morisse, qui l’épousera par la suite, prend sa carrière en main et en fait rapidement une immense vedette populaire, grâce à des succès comme Bambino, qui la lance en 1956, Come prima, Gondolier, Romantica, bientôt suivis par les Enfants du Pirée, Ciao, ciao bambina, L’Arlequin de Tolède, Itsi bitsi, petit bikini, Gigi l’amoroso , Il venait d’avoir dix-huit ans… Mais, cachant de plus en plus difficilement le désespoir qui l’habite sous le bonheur exprimé par ses chansons, elle se suicide dans sa maison de Montmartre le 3 mai 1987. (Les éphémérides d’Alcide)
Het lijkt wel alsof Dalida het ongeluk aantrok, want niet minder dan drie minnaars hadden haar dat al voorgedaan! En dan was er nog de Tour van 1964… Tijdens de Tour van 1964 zou wielerjournalist en schrijver Antoine Blondin een verhouding hebben gehad met Dalida. Alleszins heeft ze samen met hem die Tour gevolgd. Omdat vrouwen in die tijd niet welkom waren in de Tourkaravaan zou ze daarbij heur haren kort hebben afgesneden en een snor opgekleefd (althans toch volgens Peter Ouwerkerk in het wielertijdschrift “De Muur”). Na het drama in Port-de-Couze is ze echter uit de Tour gestapt. Ze werd die avond verondersteld op te treden in de aankomstplaats Brive-la-Gaillarde. Ondanks de afwezigheid van Dalida gingen de feestelijkheden toch door. Acht doden (later zouden het er nog meer worden) of niet…
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 