Tien jaar geleden: zeven Vlamingen op de eerste zeven plaatsen in het WK veldrijden

Tien jaar geleden bekleedden zeven Vlamingen op de eerste zeven plaatsen in het WK veldrijden in Koksijde. Meer reden er niet mee, anders hadden ze misschien de top tien kunnen vol maken! Op bovenstaande foto herkent u wereldkampioen Niels Albert, geflankeerd door Rob Peeters (2de) en Kevin Pauwels (3de). Tom Meeusen werd vierde, vóór Bart Aernouts, Klaas Vantornout en (verrassend als minste) Sven Nys. Vele wielerfans zijn hierover in de wolken. Ik niet. Want dat is erg jammer voor de veldritsport die toch iets meer internationale belangstelling verdient dan dit.

Dertig jaar en al verplicht worden om je lievelingssport opzij te schuiven. Het is te triestig voor woorden. Daarom gebruik ik de wereldtitel van Niels Albert nog maar eens om een pleidooi te houden voor het veldrijden als Olympische discipline. Acht jaar geleden, toen hij zelf nog koerste, had ook Niels zich immers in dit debat gemengd…

Als men rekent dat bij de vrouwen en bij de jongerencategorieën de wedstrijden werden gedomineerd door onze Noorderburen, dan kan men rustig stellen dat de veldritsport op de wereldbol amper een vijgenblad groot is, een schaamblaadje als het ware. De cyclocross kan echter enkel aan internationale uitstraling winnen indien het een Olympische discipline wordt. Bij de winterspelen wordt ze echter niet aanvaard omdat sneeuw en/of ijs niet inherent is aan de beoefening ervan. En bij de zomerspelen is men juist allerlei wielerdisciplines aan het afschaffen (op zich al een grote schande), laat staan dat men daar dan nog het veldrijden zou bijnemen. Waarom dan niet terugkeren naar het aloude idee van elk jaar “een” Olympische Spelen? Dus niet enkel om de twee jaar afwisselend zomer- en winterspelen, tussendoor ook herfst- en lentespelen! (*) En dan zou cyclocross (net als het veldlopen b.v.) uitstekend passen op de herfstspelen (**).

“En de Prijs voor de Grootste Dommerik gaat deze week naar… Hans Jacobs, journalist van Het Nieuwsblad!” schreef ik dan ook acht jaar geleden. Want op een moment dat iedere rechtgeaarde Vlaamse wielerliefhebber zich immers inzette om het veldrijden op het programma van de Olympische Winterspelen te krijgen, ging die onnozelaar als vertegenwoordiger van de grootste Vlaamse sportkrant wat TEGENargumenten aandragen. Hoe (in het beste geval) masochistisch of (in het slechtste, wellicht meest realistische geval) hoe stom kan je zijn als je daarmee niet alleen in de wielen rijdt van duizenden en duizenden liefhebbers die in de winter elke week genieten van een uurtje kijksport voor de televisie of zelfs van een heel dagje uit als ze over kniehoge rubberen laarzen beschikken, maar ook – als ik dan toch eens de Belg mag uithangen, waarmee men op dit ogenblik te pas en vooral te onpas mee uitpakt – de kans op eindelijk een medaille op de Winterspelen? Op zijn argumenten wil ik nog niet eens ingaan, al was het alleen maar omdat hij manifest onder ogen weigert te zien dat als veldrijden een Olympische sport zou worden, talloze wegrenners uit niet-veldrijdende naties op cyclocross zouden overstappen, net zoals skeelerers op snelschaatsen zijn overgestapt, waar het hem juist om te doen is.
Ook de krant zelf gaat niet vrijuit, al zal die wel aanvoeren dat enkele bladzijden verder Niels Albert precies het omgekeerde mag bepleiten. Maar Niels gaat natuurlijk puur van zijn eigen standpunt uit en brengt dus geen argumenten aan om mijnheer Jacobs neer te sabelen. Hij is trouwens zelf een belanghebbende, waarmee zijn pleidooi al meteen in de vuilnisbak wordt gekeild door de Olympische bonzen.
Zelf blijf ik zweren bij een (her)invoering van de Lente- en Herfstspelen, waarbij het veldrijden in deze laatste zou plaatsvinden, maar aangezien Jacques Rogge zelf me jaren geleden al verzekerde dat ik die droom wel kon opbergen, wil ik zelfs vol inzetten op het argument waarmee het veldrijden tot nu toe altijd van de kaart is geveegd, namelijk dat sporten bij de Winterspelen op sneeuw of ijs moeten worden betwist. Welaan dan, als het dan toch moet, dan ga ik voor veldrijden in de sneeuw. Ook al zal Zdenek Stybar dan wellicht de eerste Olympische Kampioen worden. Die verdient dat trouwens! schreef ik destijds, maar ondertussen is Stybie helaas eerder een veldrittoerist geworden…

Ronny De Schepper

(*) Voor de critici die opmerken dat het toch “om de vier jaar” moet blijven, wil ik nog eens duidelijk stellen dat het om andere sporttakken gaat. De “zomerspelen” zullen dus wel degelijk pas eens in de vier jaar plaats hebben. Zij hebben er nu toch ook geen last van dat er twee jaar daarvóór telkens winterspelen worden gehouden?
(**) De Herfstspelen hebben overigens reeds één keer plaats gehad, met name in 1908 in Londen. Toen stonden op het programma: boksen, kunstschaatsen (op de foto de Engelsen Magde en Edgar Syers die de bronzen medaille behaalden) en alle ploegsporten.