Eddy House (1946-2011)

Het is al tien jaar geleden dat saxofonist Eddy House is overleden. Zijn dood moest ik vernemen dankzij een doodsbericht (maar dus geen artikel) in de Gazet van Antwerpen. Niemand in “de media” heeft het immers nodig geoordeeld een in memoriam te wijden aan deze uitstekende saxofonist.

Eddy House, die eigenlijk Edilbert Huys heette, werd geboren in Sint-Niklaas op 12 februari 1946 en debuteerde net als zijn vader reeds op zevenjarige leeftijd op klarinet (zijn leermeester was niemand minder dan Walter Boeykens!). Op zijn zestiende speelde hij al altsaxofoon bij Bob Pauwels en later bij André Coucke. Eddy House vormde in 1970 zijn eigen bigband, waarmee hij vele festivals won en welk hij tot een internationaal niveau wist te brengen. Zijn bigband (bovenstaande foto) bestond op het einde van de jaren zeventig uit 21 musici, meestal uit BRT-orkesten van Francis Bay, Etienne Verschueren en Fernand Terby. Er zaten kleppers bij zoals trompettist Theo Mertens, bassist Marc Van Garsse en zangeres Sofie Verbruggen. Ze speelden arrangementen van Count Basie, Stan Kenton, Thad Jones en Maynard Ferguson. Er zaten dus zowel jazzrock als funk als “symfonische” jazzinvloeden in. Hij schreef arrangementen voor o.m. Randy Crawford, David Soul, Lee Towers en de meeste van de Belgische vedettes en ensembles en voor bijna alle Europese radio- en TV-orkesten. Als rietblazer was hij een veel gevraagd solist en maakte hij ook verscheidene tournees die hem door heel Europa en de USA brachten. In Nederland is hij vooral bekend door zijn vele optredens met het trio Pim Jacobs (samen brachten ze in 1986 een album uit) en met Louis van Dijk. Eddy House was ook werkzaam als gastdocent lichte muziek aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium te Antwerpen en het Conservatorium te Maastricht. Hij maakte ook composities voor o.m. de Muziekkapel van de Rijkswacht en het Clarinetkoor van Walter Boeykens. Hij leidde sinds 1989 als eerste dirigent het Groot Saxofoonorkest van Zwijndrecht. In de jaren tachtig was Huys (of House, zo je wil) vaak op televisie te zien, o.a. in programma’s als “Dzjin“, waarin o.m. Jasperina De Jong de lof van hem zong. Als televisiecriticus noteerde ik daar toen bij in De Rode Vaan: “Toch merkwaardig hoe sommige gezichten plotseling heel vaak op het scherm komen en dan even raadselachtig weer in het niets verdwijnen…” Dat is voor Eddy House zéker waar. En blijkbaar niet enkel “op het scherm” dus, zelfs in de alledaagse realiteit werd de man nog bij leven en welzijn volledig over het hoofd gezien.

Ronny De Schepper