Het is vandaag al vijftig jaar geleden dat de van oorsprong Italiaanse actrice Pier Angeli in Beverly Hills is overleden aan een overdosis barbituraten. Bij haar lijk vindt men een brief waarin ze verklaart dat James Dean de enige echte liefde is geweest in haar leven. Ze wordt begraven in Frankrijk, meer bepaald in Rueil-Malmaison.
Pier Angeli werd geboren als Anna Maria Pierangeli in de Sardijnse hoofdstad Cagliari. Ze begon in 1950 haar filmcarrière in de prent Domani è troppo tardi van Vittorio De Sica. Amper een jaar later maakte ze al furore in Hollywood toen ze door MGM gecast werd voor de film Teresa. Haar prestatie werd vergeleken met die van Greta Garbo en ze kreeg een Golden Globe voor meest veelbelovende nieuwkomer. In 1953 speelde ze aan de zijde van Kirk Douglas in The Story of Three Loves. De twee vormden trouwens een tijdje een koppel. Hierna speelde ze nog in Sombrero en Flame and the Flesh. Na de ontdekking van Leslie Caron als nieuwste buitenlands speeltje leende MGM haar echter uit aan andere maatschappijen. Ze ging naar Warner Bros. waar ze in The Silver Chalice speelde, de debuutfilm van Paul Newman. Hij is het die Anna Maria aan James Dean voorstelt. Haar moeder Enrica ziet een verhouding, laat staan een huwelijk met zo’n losbol niet zitten en verplicht haar dochter met charmezanger Vic Damone te trouwen, die ze twee jaar eerder in Berlijn had ontmoet. Dean zit tijdens de ceremonie ostentatief in zijn sportwagen aan de overkant van de straat.
Voor Paramount zou ze in The Rose Tattoo spelen, maar die rol ging uiteindelijk naar haar tweelingzus Marisa Pavan, die er een oscarnominatie voor kreeg. In 1956 werd ze uitgeleend aan Columbia Pictures voor Port Afrique. Hierna keerde ze terug naar MGM voor Somebody Up There Likes Me. Aanvankelijk zou ze hier de tegenspeelster worden van James Dean. Hij overleed echter voor de opnames en werd vervangen door Paul Newman. Haar laatste films voor MGM waren The Vintage en Merry Andrew.
Met Vic Damone kreeg ze een zoon, Perry Farinola Damone, maar in 1958 scheidde het paar al. Er volgde een vechtscheiding om het hoederecht over haar zoon die breed in de pers uitgesmeerd werd. In 1962 trouwde ze met de Italiaanse filmcomponist Armando Trovajoli waarmee ze nog een zoon (Andrew) kreeg. In 1969 eindigde ook dit huwelijk in een scheiding.
Toen was ze al teruggekeerd naar Europa waar ze ook nog verscheidene films maakte zoals The Angry Silence met Richard Attenborough en Sodom and Gomorrah met Stewart Granger. Het spreekt vanzelf dat de “onnoemelijke uitspattingen” die tot de bijbelse ondergang van deze twee stadjes zouden leiden in die tijd én in een Hollywood-productie niet in beeld konden worden gebracht. Toch is er één merkwaardig gegeven. Alhoewel gesuggereerd wordt dat de koningin van Sodomma – zoals het hoort – met zowat iedereen slaapt, heeft ze toch een overduidelijke voorkeur voor het vrouwelijke geslacht. Zo haalt ze bij elk konvooi slaven die er wordt aangevoerd haar favoriete slavinnetje eruit. In het begin van de film is dat Ildith, de latere vrouw van Lot (Stewart Granger) die dus in een zoutzuil zal veranderen. Dit is overigens de rol gespeeld door Pier Angeli. Maar de hoofdrol is weggelegd voor het hemelsblauwe kleed dat ze draagt en dat aan de zijkanten helemaal open is, zodat men kan zien dat zij daaronder geen lingerie draagt. Haha! zult u lachen, dat kan ook moeilijk, want lingerie bestaat nog niet in die tijd. Zeer juist, maar de mannen dragen wél stevige onderbroeken onder hun korte rokjes…
In 1965 had ze nog een kleine rol in de epische oorlogsfilm Battle of the Bulge. Ze werd nog gecast voor The Godfather maar overleed nog voor de opnames begonnen. (Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 