John Barrington Wain (14 maart 1925 – 24 mei 1994) was een Engelse dichter, romanschrijver en criticus, geassocieerd met de literaire groep “The Movement”. Het grootste deel van zijn leven werkte Wain als freelance journalist en auteur. Hij schreef en recenseerde voor kranten en de radio.
Wain grijpt terug naar schrijvers uit de Victoriaanse periode. Hij heeft essays gewijd aan Dickens, Tennyson, Browning en Hopkins, maar hij heeft ook belangstelling voor de picareske romans van Richardson en Fielding uit de achttiende eeuw. Dat is b.v. het geval bij “Hurry on down” uit 1953 en “The contenders” uit 1958, een boek over jongeren die weg willen uit een provinciestadje.
“Hurry on down” is het verhaal van Charles Lumley, die een BA in geschiedenis heeft behaald, maar besluit zich niet aan te sluiten bij de burgerlijke samenleving. Hij breekt met zijn vriendin en begint een nieuwe leven als glazenwasser. Eerst woont hij in de YMCA-hostel, maar daarna trekt hij in in de schuur, waar zijn vriend, de schrijver Edwin Froulish, samen met zijn vriendin Betty woont. Wanneer Charles ontdekt dat Betty (die de huur betaalt) haar geld krijgt door prostitutie, besluit hij te verhuizen naar zijn partner Ern. Ern wordt echter gearresteerd door de politie. Hij was bij een smerige zaak betrokken geweest, terwijl hij voor een transportbedrijf werkte. De leider van de bende, Ted Bunder, neemt Charles erbij. Het motief van Charles om met deze mensen om te gaan is dat hij hevig verliefd is op een rijk meisje, Veronica, het nichtje van Roderick, een zakenman. Charles leerde haar kennen via zijn vriend Mr.Blearny, een organisator van “entertainment”. Ondertussen is een journalist, Harry Dogson, op jacht naar drugshandelaren en hij wil daarvoor de hulp van Charles, hoewel Charles eigenlijk deel uitmaakt van de bende. Het gevolg is dat Dogson wordt vermoord door Bunder. Terwijl hij probeert te ontsnappen, krijgt Charles een zwaar ongeluk en beweert dat hij zich niet kan herinneren wat er is gebeurd. De politie denkt niet dat hij erbij betrokken is, zodat ze hem met rust laten. Terwijl hij herstellende is, komt hij er echter achter dat Veronica de minnares van Roderick is. Hij blijft als bediende in het ziekenhuis en heeft een tijdelijke liefdesrelatie met de verpleegster Rosa. Hij verlaat haar als een miljonair, meneer Braceweight, hem vraagt zijn chauffeur te worden. Een paar maanden later moet hij deze baan opzeggen, omdat de zoon van meneer Braceweight de auto crashte, zonder dat Charles dit probeerde te voorkomen. Hij werkt een tijdje in het cabaret van Blearny als buitenwipper, waar hij Froulish weer ontmoet. Deze laat hem kennismaken met Terence Frush, die een humoristisch programma op de radio heeft. Charles is verloofd en krijgt een grote som geld. Dan komt Veronica terug.
“Het was nu schemerig. Hij liep de kamer door en zette een schakelaar om. Het licht sprong plotseling in elke hoek, dramatiseerde elke omtrek en benadrukte de vorm van de meubels en de vorm van hun hachelijke situatie. Ze keken elkaar verbijsterd en onderzoekend aan.” (pag. 252).
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 