Wout Van Aert (bovenstaande foto Axel VH, onderstaande foto Erik Westerlinck) won vijf jaar geleden de tijdrit in de Dauphiné en behaalde hiermee zijn eerste ProTour-overwinning.
Lees verder “Vijf jaar geleden: Wout Van Aert wint de tijdrit in de Dauphiné”
Gisteren was het Goede Vrijdag, het (over) lijden van Christus. Zoals ik vorig jaar al schreef : op naar de volgende statie. En zie Wout valt onder zijn fiets op de Ninoofsesteenweg juist voor de Calvarieberg (de Kanarieberg moet vanaf nu maar zo heetten). Op naar de Hel van het Noorden, met het Bos van Wallers denkelijk als mogelijke statie van de Altijddurende Kruisweg van de hedendaagse koers. (Theo Buiting)
Lees verder “Theo’s Buitelingen (63): Goede Vrijdag, de kruisweg”
Met zijn vijfde plaats in de E3-Prijs (foto Jean-Pierre Verstraete) had de jonge Amerikaan Matteo Jorgenson al bewezen dat hij niet enkel het rondewerk aankon (in Parijs-Nice had hij niemand minder dan Remco Evenepoel verslagen), maar een kleine week later schreef hij zowaar Dwars door Vlaanderen al op zijn palmares.
Lees verder “Matteo Jorgenson wint rampzalige Dwars door Vlaanderen”
Mathieu van der Poel heeft met de E3 Saxo Classic een van de weinige overgebleven gaatjes in zijn palmares opgevuld. De Nederlander was met voorsprong de beste, maar profiteerde ook optimaal van een val van Wout van Aert op een ongelukkig moment. Onze landgenoot leek nog even de kloof te overbruggen, maar botste dan op zijn limieten. Jasper Stuyven won de sprint om plek twee van Van Aert (foto Jean-Pierre Verstraete). (Sporza)
Lees verder “Mathieu Van der Poel wint de E3-Prijs”
De eerste editie van het wereldkampioenschap veldrijden vond plaats in 1950, maar daarvoor was er reeds het Critérium International (in 1946 heel even vervangen door de Grand Prix des Nations) dat voor het eerst werd betwist op 17 februari 1924 en gewonnen door de Fransman Gaston Degy (foto Agence de presse Meurisse – http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b9023995c.r=degy).
Lees verder “Honderd jaar geleden: Gaston Degy wint het Critérium International in het veldrijden”
De wereldbeker veldrijden is een internationaal regelmatigheidscriterium dat sinds 1993 elk seizoen door de Internationale Wielerunie (UCI) wordt georganiseerd. In elke wedstrijd die in aanmerking komt zijn punten te verdienen en aan het eind van het seizoen wint de veldrijder met de meeste punten de wereldbeker. De eerste winnaar was Paul Herijgers op 16 januari 1994. (Foto: Maarten Thys – wikiportrait)
Lees verder “Dertig jaar geleden: Paul Herygers wint de eerste wereldbeker in het veld”
Op 1 december 1988 won Mike Carter (links op bovenstaande foto) de cyclocross in Durango. Dat is volgens mij de oudste Amerikaanse cyclocrosswedstrijd (nationale kampioenschappen niet meegerekend), maar ik kan me vergissen natuurlijk.
Lees verder “35 jaar geleden: Mike Carter wint de cyclocross in Durango (VS)”
Q: Vandaag de Hel hè jonge. Dae wordt wir afzien manneke mi al die keie. Un echte strontkoers.
Lees verder “Theo’s Buitelingen (50): Quak en Flipke denken er het hunne van…”
De E3-prijs 2023 kreeg een ongelooflijk podium. Drie toprenners hadden zich immers afgescheiden en verdeelden aan de meet de prijzen. Dat de volgorde precies de omgekeerde weergave van de krachtsverhoudingen was, is nu eenmaal eigen aan de wielersport… (foto’s Jean-Pierre Verstraete)
Lees verder “Wout Van Aert wint de E3-Prijs”
Nathan Van Hooydonck (foto Erik Westerlinck) kwam gisteren één seconde te kort om de leiderstrui te grijpen in Parijs-Nice. Hier had hij dus beter wat korter door de bocht gegaan! Maar helaas was dàt niet het onderwerp van gesprek, maar wel zijn dispuut met José De Cauwer over een incident in de rit van eergisteren…
Lees verder “Nathan Van Hooydonck gaat uit de bocht…”
dagelijks iets degelijks 