Robert Vermeire (foto’s de Wielersite) werd vijf keer wereldkampioen en acht keer Belgisch kampioen bij de amateurs. Op zijn 35ste werd hij noodgedwongen prof omdat een toenmalig reglement van de wielerbond in die tijd verplichtte om op die leeftijd te kiezen voor de profs of de veteranen. Bij de profs werd hij nog vijfmaal tweede op het Belgisch kampioenschap na Roland Liboton. Hij reed tot zijn 42ste en won meer dan 200 cyclocrossen. Een prachtige erelijst dus die evenwel overschaduwd wordt door een aloude discussie: Bert Vermeire zou een symbool zijn van de “oude” manier van crossen. Je weet wel: veel loopwerk, door de modder baggeren enz. Om die reden was hij ook maar heel kortstondig bondscoach en werd hij vervangen door Eric De Vlaeminck. Eind september 2013 verscheen over Robert (algemeen bekend als ‘Bertje’) Vermeire een boek van de hand van auteur Stefaan Van Laere en ik hoop dan ook daar de bevestiging of de ontkenning te vinden van die stelling. Volgens mij kan zoiets worden vastgesteld aan de hand van b.v. de wereldtitels die Bert heeft behaald. Die kan ik uiteraard ook op de Wielersite terugvinden, maar het probleem is dat ik mij na al die jaren niet meer kan herinneren op welk parcours die wedstrijden werden betwist…

P.S. Wat niet kan worden ontkend, is dat Bert – in tegenstelling tot vele andere veldrijders – zeer weinig op de weg heeft gereden (of althans toch weinig in uitslagen voorkomt).