De Franse wielrenner Julian Alaphilippe (foto’s Erik Westerlinck) heeft de prijs voor de Superstrijdlust beet in deze Tour de France mede dankzij zijn twee ritzeges en twee weken dragen van de gele trui.

Julian Alaphilippe (Saint-Amand-Montrond, 11 juni 1992) is een Frans wegwielrenner en voormalig veldrijder die anno 2018 rijdt voor Quick-Step Floors. Hij is de broer van wielrenner Bryan Alaphilippe.
Alaphilippe begon zijn carrière in het veldrijden. Zo werd hij begin 2010 tweede op het wereldkampioenschap, hij moest het in de sprint-à-deux afleggen tegen thuisrijder Tomáš Paprstka. In 2012 en 2013 werd hij nog wel Frans beloftenkampioen, en werd hij eind 2012 derde op het Europees kampioenschap, toch koos Alaphilippe voor de weg.
Dat hij ook een uitstekend wegrenner was bleek in de zomer van 2012. Rijdende voor de ploeg Armée de Terre won hij een etappe en bijna het eindklassement van de Coupe des Nations Ville Saguenay.
In 2013 tekende hij een contract bij Etixx-iHNed, de jongerenploeg van Etixx-Quickstep. Tussen de profs won hij een etappe in de Ronde van Bretagne, en presteerde hij goed op het EK en het WK. Bij de U23 won hij ritten in de Ronde van Thüringen en de prestigieuze Ronde van de Toekomst.
Vanaf 2014 komt hij, net als zijn oud-ploeggenoot bij Etixx-iHNed Petr Vakoč, uit voor Etixx-Quick Step. Hij stak voor het eerst zijn neus aan het venster tijdens de Ronde van Catalonië, dit door in de eerste etappe derde en in de tweede etappe vierde te worden, in de vijfde etappe moest hij zelfs enkel Luka Mezgec laten voorgaan. Tijdens de Ronde van de Ain in augustus boekte hij zijn eerste overwinning, hij won er de slotrit.
In 2015 waren de Ardennenklassiekers zijn eerste doel, hij werd zeer verrassend tweede in de Waalse Pijl achter Alejandro Valverde. Enkele dagen later werd hij opnieuw tweede achter Valverde in Luik-Bastenaken-Luik. Vervolgens reed hij de Ronde van Californië, waar hij ritwinst en een tweede plek in het eindklassement behaalde. In oktober werd bij Julian Alaphilippe de ziekte van Pfeiffer geconstateerd. Hij reed het wereldkampioenschap in Richmond om deze reden niet uit.
Ook in 2016 werd Alaphilippe tweede in de Waalse Pijl na Valverde. Hij wist later de Ronde van Californië te winnen. In de Ronde van Frankrijk voerde hij verscheidene dagen het jongerenklassement aan. In de tweede rit eindigde hij tweede, achter Peter Sagan. Op de Olympische Spelen behaalde Alaphilippe een vierde plaats in de wegrit.
Alaphilippe reed in 2017 een succesvolle Parijs-Nice. Hij won hierin een etappe en schreef zowel het puntenklassement als het jongerenklassement op zijn naam. Tijdens de Ronde van het Baskenland liep hij bij een valpartij een blessure aan zijn rechter knieschijf op. Hierdoor kon hij niet deelnemen aan de Ardennenklassiekers en de Ronde van Frankrijk. Later in het jaar reed hij wel de Ronde van Spanje, waarin hij de achtste etappe won. Het was zijn eerste ritzege in een grote ronde.
In 2018 won hij de 4e etappe in de Colombia Oro y Paz en de 1e en 2e etappe in de Ronde van het Baskenland. Zijn grootste overwinning was echter in de Waalse Pijl, waarin hij eindelijk zijn gram haalde tegenover Alejandro Valverde. Daarna won hij de eerste bergrit in de Dauphiné Libéré. Het vormde de aanloop naar een uitstekende Tour, waarin hij zowel de eerste Alpenrit als de eerste Pyreneeënrit won en onbedreigd de bolletjestrui mee naar huis mocht nemen.
Daarna heeft hij op een overtuigende wijze de Clasica San Sebastian gewonnen. Hij versloeg oudwinnaar Bauke Mollema in een sprint met twee. Niet lang daarna heeft hij met een zege in de derde etappe ook de fundamenten gelegd voor zijn eindzege in de Ronde van Groot-Brittannië. Wout Poels werd tweede op 17 seconden en Primoz Roglic derde op 33 seconden.
Daarna heeft hij de 62e Ronde van Slovakije (cat. 2.1.) gewonnen. De 26-jarige Fransman had na zijn overwinning in de eerste rit in lijn de leiderstrui overgenomen van zijn Luxemburgse ploegmaat Bob Jungels, die de proloog had gewonnen, en heeft ze niet meer afgestaan.
In 2018 heeft hij twee etappes van de Vuelta a San Juan gewonnen, maar in de einduitslag strandde hij op 35 seconden van Winner Anacona. Daarna bezorgde Deceuninck-Quick Step de vijftiende zege van het seizoen bij zijn eerste beurt in de Strade Bianche. Toen Fuglsang en Van Aert op dertig kilometer van de streep wegreden, was Alaphilippe de enige die de kloof nog kon dichtrijden en hij rekende af met zijn medevluchters in de steile slotkilometer in de straten van Siena.
Daarna heeft hij twee ritten in de Tirreno-Adriatico gewonnen, waarvan één in een massasprint dan nog wel. Akkoord, het ging lichtjes bergop (2%) maar hij bleef toch zo maar eventjes Peter Sagan, Fernando Gaviria (die er eigenlijk niet aan te pas kwam) en zijn eigen ploegmaat Elia Viviani voor! In de einduitslag werd hij zesde op twee en een halve minuut van Primoz Roglic.
Daarna heeft hij op een overtuigende manier Milaan-Sanremo gewonnen. Hij was de snelste van een superkopgroep van tien met daarin o.m. Oliver Naesen (2de), Michal Kwiatkowski (3de), Peter Sagan (4de), Wout Van Aert (6de), wereldkampioen Alejandro Valverde (7de) en de winnaar van vorig jaar, Vincenzo Nibali (8ste).
Vervolgens heeft hij in de tweede rit van de Ronde van het Baskenland zijn achtste overwinning van het seizoen gepakt. De 26-jarige Fransman klopte onze landgenoot Bjorg Lambrecht in een sprint bergop. ’s Anderendaags kwam hij echter zwaar ten val en moest hij opgeven.
Daarna heeft hij de ontgoocheling van de nederlaag in de Amstel Gold Race doorgespoeld door voor de tweede maal de Waalse Pijl te winnen. Vervolgens heeft hij in de Dauphiné niet alleen een rit gewonnen, hij kon ook de bergprijs binnen halen. (Wikipedia)