De Amerikaanse sopraan Leontyne Price is 98 op dit moment. Ze is het bekendst voor haar Verdi-vertolkingen, met name de rol van Aïda (zie foto). Vandaag is het precies 65 jaar geleden dat ze als eerste zwarte deze rol mocht vertolken in de Scala van Milaan. (Nota bene: Aida is een Ethiopische prinses en is dus sowieso zwart…)
Lees verder “65 jaar geleden: Leontyne Price als Aida…”
De strijd (of eventueel: het evenwicht) tussen gevoel en rede, dààr gaat het om. Bij élke kunstvorm. Als dat evenwicht in de muziek wordt bereikt, spreekt men van “klassieke” muziek, ook al wordt die term bij uitbreiding gebruikt voor alle muziek waar het verstand gaat doorwegen op het gevoel. Vandaar dat men die dan ook soms “ernstige” muziek noemt: je kan er b.v. niet op dansen, om maar één “gevoelsaspect” van muziek te noemen. Als meest extreme vorm van “klassieke” muziek komt dan ook het strijkkwartet in aanmerking. Voor de échte kenners “het van het”, maar voor muziekliefhebbers die via de omweg van de rockmuziek (gevoelsmuziek bij uitstek) tot klassieke muziek gekomen zijn, vaak nog een taaie brok. Zelf behoor ik daar ook bij, maar toch was ik 25 jaar geleden present in de Bijloke omdat het wereldberoemde Emerson String Quartet (foto ralph and jenny via Wikipedia) er speelde (al kan men zich afvragen of een concertzaal wel de meest geschikte locatie is voor intieme strijkkwartetten). Ze brachten twee specialisten in het genre, Beethoven en Sjostakovitsj, en ook het populaire adagio van Samuel Barber. (RDS in HLN van 1/3/1999)
Vandaag is het al 85 jaar geleden dat het fameuze “adagio for strings” van de Amerikaanse componist Samuel Barber werd gecreëerd.
Lees verder “Samuel Barber (1910-1981)”
Het is jammer dat het Gentse Tolhuis geen doek heeft, want anders zou bij het opgaan ervan zeker een spontaan applaus hebben weerklonken voor het prachtige scènebeeld (gerealiseerd door Steven Demedts). In de onafzienbare ruimte van het sportcomplex was een waar korenveld opgetrokken, met daarin een reusachtige tafel die het erf van boer Van Paemel moet voorstellen.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Het gezin Van Paemel” in het Tolhuis”
dagelijks iets degelijks 