25 jaar geleden: cultuur in Gent (306)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (306)

Een tijdje geleden hadden we het er reeds over dat steeds meer musici die destijds met de nazi’s collaboreerden, de jongste jaren worden vergoelijkt. We schreven dat toen naar aanleiding van Richard Strauss. 25 jaar geleden ging in Arca het stuk « Partij kiezen » van Ronald Harwood in première, dat over het denazificatieproces van dirigent Wilhelm Furtwängler (foto Wikimedia) handelt. Zoals de titel reeds aangeeft, is de idee van het stuk dat het vaak moeilijk « partij kiezen » is, wat ook weer een zekere vergoelijking in zich draagt, maar anderzijds is de regie in handen van Jules Croiset, de man die enkele jaren geleden via een zelfontvoering de aandacht wilde vestigen op de verrechtsing van onze maatschappij. Nu was die zelfontvoering niet zo’n goed idee, hopelijk is dit stuk, waarin hij ook nog eens de aanklager speelt, dat wel. De rol van Furtwängler wordt gespeeld door Piet Balfoort en velen zullen met mij ook verheugd zijn Aafke Bruining nog eens op scène te zien staan. Verder zijn er nog rollen weggelegd voor Lieve Cornelis, Niels Croiset en… Daan Van den Durpel. (HLN, 11/3/1998)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (270)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (270)

25 jaar geleden was er de Rigoletto-happening in Decascoop, maar zoals gezegd was de hele zaal al volzet. * Dat is ook het geval voor « Gespleten en bescheten » door Tom Lanoye in Vooruit. * « Zwijg kleine » is geen reactie op deze voorstelling, maar een West-Vlaamse farce in (hoe kan het ook anders) het Nieuwpoorttheater. * Ook Arca gaat de beledigende toer op met « De dikzak », zij het dat Jules Croiset (foto YouTube) zich daarmee goed in zijn vel voelt en alle Montignac’ers ten spijt wil hij dit gevoel ook overdragen op zijn publiek. Wie meer dan 110 kg weegt, mag zelfs gratis naar binnen. Een weegschaal staat ter beschikking. Vraag: moet men dan ook uit de kleren? Of is de echte « grens » eigenlijk 100 kg en staan die 10 kg symbool voor wat we aan hebben? Zelf behoor ik tot de « grensgevallen », zodat ik het eigenlijk eens zou kunnen uitproberen. Maar niet vandaag, want de voorstelling begint om 15 uur, zodat die me eerder voor scholen lijkt bedoeld. Zouden er veel leerlingen in aanmerking komen voor een gratis ticket? Met al die hamburgers en cola… (HLN, 20/1/1998)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (104)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (104)

Zelf begrijp ik helemaal niet hoe het mogelijk is, maar « Weg met de stad! Weg met het huwelijk! » van Jo De Meyere naar teksten van Juvenalis is blijkbaar zo populair dat alweer een tiental extra-voorstellingen werden ingelast, waarvan de eerste vanavond plaatsheeft in de Tinnen Pot. Hopelijk komt het succes niet voort uit de racistische, homofobe en sexistische grappen die Jo (of regisseur Jules Croiset) eraan heeft toegevoegd. Wie beide heren kent, weet dat deze niet « gemeend » zijn, maar uit het stuk zelf blijkt dat niet. * In 1968 zou dat zeker niet gekund hebben. Vraag dat maar aan Marc Reynaerts (foto) die in het Koetshuis (Hoogpoort) zijn stuk « Ik ben 19 in ’68 » brengt. * Theatergroep Hollandia tenslotte brengt in Vooruit « Twee stemmen » op teksten van Marguerite Duras en Pasolini en « Machine agricole ». * Dit laatste is een muziekproductie en vormt dan de overgang naar het enige concert van vanavond en dat is dan een koorconcert door de Kantorei uit zusterstad Wiesbaden in Sint-Baafs. (HLN, 9/5/1997)

25 jaar geleden: “Weg met de stad! Weg met het huwelijk!”

25 jaar geleden: “Weg met de stad! Weg met het huwelijk!”

De volgende monoloog van Jo De Meyere in Arca, “Weg met de stad! Weg met het huwelijk!”, was gebaseerd op de satiren van Juvenalis, hekeldichten uit de tijd van de Romeinen, maar die tijd blijkt ontzettend sterk op die van ons te gelijken. De perstekst spreekt van decadentisme, vuile was buiten hangen, verslapping van de zeden, schijnheiligheid, seksuele perversie, wreedheid… allemaal zaken die in 1996 wel aan de orde van de dag waren, maar om dat nu meteen ook tot de kenmerken van “onze tijd” te maken, dan plaatst men de verworvenheden van de jaren zestig wel in een verkeerd daglicht.

Lees verder “25 jaar geleden: “Weg met de stad! Weg met het huwelijk!””