Vandaag is het precies 45 jaar geleden dat Jempi Monseré in Leicester wereldkampioen werd bij de profs vóór de Deen Leif Mortensen en de Italiaan Felice Gimondi. Ik herinner me nog altijd hoe Mortensen op het podium tegen Monseré teken doet dat nu de rollen omgekeerd waren. Want inderdaad, een jaar eerder waren zij in Brno ook één en twee geworden bij de amateurs, maar dan wel in omgekeerde volgorde. Een ander onvergetelijk moment uit de wedstrijd is de bondscoach van België (wie was dat toen?) die naast Monseré komt rijden om deze tot “voorzichtigheid” aan te manen als hij reeds vroeg in de aanval trekt. Waarop Monseré de onvergetelijke woorden spreekt: “Denkt ge dat er soms maar één coureur is misschien?”, doelend uiteraard op Eddy Merckx, die de kopman was van de Belgische ploeg. Een half jaar later zou Jempi Monseré helaas omkomen tijdens een kermiskoers in Retie. Korte tijd nadien draaiden Robbe De Hert, Guido Henderickx en Jan Emiel Daele hierover de schandaaldocumentaire ‘Dood van een sandwichman’. In 1977 werd deze documentaire in Temse vertoond, gevolgd door een debat waaraan o.a. José De Cauwer en Franky De Gendt deelnamen. Ik schreef hierover volgend verslag in het lokale weekblad De Voorpost…
Lees verder “Jempi Monseré (1948-1971)” →