The Mirror Crack’d is een Britse misdaadfilm uit 1980 onder regie van Guy Hamilton. Het scenario is gebaseerd op de misdaadroman The Mirror Crack’d from Side to Side (1962) van de Britse auteur Agatha Christie.
Er wordt een film gedraaid in een klein dorp in Engeland. Al vlug blijkt dat de hoofdrolspelers elkaar niet kunnen luchten. Wanneer er iemand wordt vergiftigd, wordt Jane Marple (Angela Lansbury) gevraagd om de zaak onderzoeken. Met deze film werd Angela Lansbury de tweede actrice die Miss Marple op het grote scherm vertolkte, na Margaret Rutherford die de rol in de jaren 60 beroemd had gemaakt. Lansbury was de vierde, als je de televisieseries meetelt, waar Gracie Fields en Inge Langen het personage ook speelden. In een interview met het Archive of American Television uit 1998 verklaarde Angela Lansbury dat het spelen van Miss Marple “geweldig” was en dat ze er erg van “genoot”, maar dat ze de film “vreselijk” vond. De productie van de film liep ongeveer een jaar vertraging op doordat Angela Lansbury meespeelde in de Broadway-productie van “Sweeney Todd”, die een groot kassucces was. Maar de producenten wilden Lansbury ten allen prijze voor de rol van Miss Marple, ook al was ze pas 54 toen ze de bejaarde Miss Marple speelde.
Dit was de laatste hoofdrol in een bioscoopfilm voor Elizabeth Taylor. Volgens de publiciteit rond deze film was dit Taylors eerste grote rol in een speelfilm in vier jaar. In deze fase van haar carrière zat Elizabeth Taylor immers in een dip. Ze was 48 jaar oud, had al jaren geen succesvolle film meer gehad, haar huwelijk met de Amerikaanse politicus John Warner liep op de klippen, ze slikte antidepressiva en was aangekomen. Toen Rock Hudson werd benaderd voor de film, zei hij dat hij alleen zou meedoen als zijn goede vriendin Taylor ook een rol zou krijgen. De producenten gingen ervan uit dat Taylors salariseisen de film flink boven budget zouden brengen en hadden Donald Pleasence op het oog als mogelijk alternatief voor Hudson. Hudson zei echter dat hij Taylor kon overhalen om met hem samen te spelen voor hetzelfde salaris dat hem werd aangeboden. Hudson overtuigde Taylor ervan dat een paar weken in Engeland doorbrengen om een mainstream film te maken met hem, Angela Lansbury en Tony Curtis (allemaal mensen die Taylor al zo’n dertig jaar kende) goed zou zijn voor haar geestelijke gezondheid, en haar bovendien de kans zou geven om oude vrienden die daar woonden weer te zien.
Nadat Elizabeth Taylor was gecast als Marina Rudd, stelde scenarioschrijver Barry Sandler Debbie Reynolds voor als rivale Lola Brewster, verwijzend naar de vermeende vete tussen de twee actrices over het feit dat Reynolds’ eerste echtgenoot Eddie Fisher Taylors vierde echtgenoot werd. Het werd echter Kim Novak.
Deze film betekende dus ook de terugkeer naar het witte doek van Kim Novak, die tot dan toe slechts sporadisch in films te zien was. Kim Novak vertelde in interviews dat ze enorm genoten had van het werken aan deze film. Ze legde uit dat het een zeldzaam moment in haar carrière was: “Ik had geen studiobaas die me op de hielen zat en elke stap die ik zette dicteerde.”
Ongeveer vijftig minuten na het begin van de film zegt Geraldine Chaplin : “Marty belde weer, hij zei dat als je er over tien minuten niet bent, hij John Huston erbij haalt!” Dit is een sluwe grap van de schrijvers, want John Huston werd beschouwd als zowel een van Hollywoods meest getalenteerde regisseurs als een paria in de industrie. De dreiging dat hij je baan zou krijgen, komt neer op: we nemen iemand die talentvoller is, maar ook de allerlaatste persoon die een Hollywoodproducent graag zou aannemen.
Pierce Brosnan werkte slechts één dag aan deze film. Hij zegt, wellicht begrijpelijkerwijs, dat hij zich er slechts een zeer vage herinnering aan heeft.
De titel is afkomstig uit Alfred Tennysons beroemde Victoriaanse gedicht “The Lady of Shalott”: “Het web vloog uit en zweefde wijd; / De spiegel barstte van kant tot kant; / ‘De vloek is over mij gekomen,’ riep / De Vrouwe van Shalott.”
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 