“Misery” van Stephen King

Ik ben bezig met “Misery”, het beroemde boek van de Amerikaanse thrillerauteur Stephen King. Uiteraard heb ik de verfilming reeds gezien, maar het boek staat nu eenmaal in mijn bibliotheek, dus het moet en zal eraan geloven!

Dat ik de film van Rob Reiner (Meatball in “All in the Family”) al heb gezien is geen nadeel, integendeel! Ik herinner mij namelijk helemaal niets van het verhaal zoals het door William Goldman (bekend van Butch Cassidy and the Sundance Kid en All the President’s Men) naar het witte doek werd vertaald. Zelfs dat James Caan de rol van schrijver Paul Sheldon vertolkte, was me al compleet ontgaan. Maar dat Kathy Bates de rol van de krankzinnige Annie Wilkes vertolkte — een rol waarvoor zij terecht een Oscar won voor Best Actress — was me wél bijgebleven. En zo zie ik ze dan ook altijd voor me als ik het boek lees, terwijl ik, om mij een beeld te vormen van Paul Sheldon, eerder Stephen King zelf laat opdraven dan James Caan.

Want in zekere zin kan je zeggen dat dit boek autobiografisch is. Uiteraard niet letterlijk, King is bij mijn weten nooit met zijn wagen overkop gegaan met daarbij zijn hele onderstel gebroken en nog minder is hij daarna gegijzeld door een krankzinnige vrouw, die beweert een fan van hem te zijn (*), maar in werkelijkheid is ze een fan van Misery Chastain, een personage waarrond Sheldon een hele reeks heeft gecreëerd. Maar omdat hij weg wil van dit goedkope succes en liever “serieuze” boeken wil gaan schrijven, heeft hij haar laten sterven en nu wil Annie dat hij haar opnieuw tot leven wekt, terwijl zij over zijn leven beschikt en vooral de heerseres is van de pijn die hij voelt. King vergelijkt haar (enigszins ten onrechte) met Ayscha, het personage van Rider Haggard, omdat zij naar believen zijn pijn kan verergeren (door hem te slaan b.v.) of verminderen (met een verdovend middel, waaraan hij ondertussen verslaafd is geraakt). Dat ze die macht heeft, dat is inderdaad goed opgemerkt in relatie tot Ayscha, maar het “ten onrechte” slaat op het feit dat Ayscha goddelijk mooi is, terwijl Annie eerder een duivels gedrocht lijkt…

Mijn vrouw, die verzot is op thrillers, houdt niet van Stephen King. Volgens haar leunt hij te zeer aan bij horror. En verdomd als het niet waar is, “Misery” begint uitstekend, maar halverwege raakt hij het spoor bijster en wordt het een heus horrorverhaal. Zoals eerder gezegd, kan ik me niet herinneren of Rob Reiner bij de verfilming ook deze toer is opgegaan…

Ronny De Schepper

(*) Naast van Paul Sheldon is Annie Wilkes ook een fan van niemand minder dan Somerset Maugham eigenaardig genoeg. Ze heeft althans toch zijn verzameld werk in huis…