Omdat er vijf jaar geleden zoveel om te doen was wegens het schrappen uit de literaire canon, breng ik even in herinnering dat het vandaag vijftig jaar geleden is dat de Amerikaanse auteur Henry Miller “Black Venus” van Jef Geeraerts in de San Francisco Chronicle heeft gerecenseerd. Hij noemde het: “een explosie van kleur, geluid en primaire gevoelens”.
En voor wie zich afvraagt wie die Richard Seaver is op de kaft van de Amerikaanse editie: Richard Woodward Seaver (31 december 1926 – 6 januari 2009) was een Amerikaanse vertaler, redacteur en uitgever. Seaver speelde een cruciale rol in het trotseren van censuur en het aan het licht brengen van werken van auteurs als Samuel Beckett, Jean Genet, Henry Miller, William S. Burroughs, Hubert Selby, Eugène Ionesco, E.M.Cioran, D.H.Lawrence, Jack Kerouac, Robert Coover, Harold Pinter en de markies de Sade.
Terwijl hij een Fulbright-student in Parijs was en begin jaren vijftig zijn proefschrift over James Joyce aan de Sorbonne schreef, was hij medeoprichter van het Engelstalige literaire kwartaalblad Merlin, dat vroege werken van Eugène Ionesco en Jean Genet publiceerde. In 1952 schreef Seaver een essay waarin hij het werk van de toen nog weinig bekende romanschrijver Samuel Beckett prees. Dit essay speelde een cruciale rol bij Becketts zoektocht naar een Amerikaanse uitgever en pleitbezorger. Terug in de Verenigde Staten was hij in 1967 een van de meer dan 500 schrijvers en redacteuren die de ‘Writers and Editors War Tax Protest’-belofte ondertekenden, waarin ze beloofden te weigeren de door president Johnson voorgestelde 10% Vietnamoorlogbelasting te betalen.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 