Ikzelf zit nog maar bij de halve finales (door de Ronde van Italië en de tennis op Roland-Garros heb ik wat achterstand opgelopen), maar toch ben ik blij dat de Nederlander Nikola Meeuwsen de 21ste Elisabethwedstrijd voor piano heeft gewonnen. Ik heb namelijk zijn Mozart-concerto gehoord en toen zei ik tegen mijn echtgenote: “Ik denk dat Jos Van Immerseel hierover wel tevreden zou zijn…” en dat wil dan zeggen dat ik zijn uitvoering heel geslaagd vond (*).
Nikola Meeuwsen was de jongste finalist van deze wedstrijd, net 23 jaar geworden. Hij wist niet enkel de jury, maar ook het publiek te bekoren met zijn poëtische, fijngevoelige pianospel, van de eerste ronde over Mozart in de halve finale tot een krachtige en speelse uitvoering van het tweede pianoconcerto van Sergei Prokofiev in de finale.
Meeuwsen, telg uit een muzikale familie in Den Haag, spiegelt zich aan grote namen uit de pianogeschiedenis zoals Vladimir Horowitz. Hij reageert dan ook vol ongeloof op zijn eerste prijs: “Dit voelt onwerkelijk voor mij, als een droom. Ik ben sprakeloos. Ik wil m’n hele familie bedanken.”
Wat maakt van Nikola Meeuwsen nu zo’n goede pianist? Een vraag voor Liebrecht Vanbeckevoort, die zelf zesde werd op de wedstrijd in 2007: “Hij heeft een heel apart geluid, heel zeldzaam. Hij wordt gevoed door de klank van de allergrootsten. Als hij de piano aanraakt, gebeurt er iets heel bijzonders. Hij is een prachtige winnaar, hij is een van de schitterende diamanten van deze wedstrijd. Ik ben benieuwd hoe hij hier nu mee zal omgaan, want er rust nu een enorme verwachting op hem.”
De Waal Valère Burnon won de derde prijs. Dat is het beste resultaat voor een Belgische pianist sinds Jean-Claude Vanden Eynden in 1964. Vanbeckevoort: “Hij heeft een Rachmaninov gespeeld die in het rijtje van de grote uitvoeringen van deze wedstrijd thuishoort.” Burnon won ook de VRT Canvas-Klara publieksprijs, maar dat mag niet echt een verrassing heten, want die gaat altijd naar een landgenoot als die er al in geslaagd is de finale te bereiken. De publieksprijs is 2.500 euro waard. Nikola Meeuwsen eindigde hier als tweede.
Opvallend: bij de zes prijswinnaars zijn er drie pianisten die studeren aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth in Waterloo: Nikola Meeuwsen, Valère Burnon en ook de Franse pianist Arthur Hinnewinkel, die de vierde prijs in de wacht sleept. Nog opvallend is dat er geen enkele vrouw bij de zes prijswinnaars zit. Die waren er nochtans wel in de finale. Kenners en publiek waren het er trouwens over eens dat het niveau heel hoog was.
Ronny De Schepper (op basis van vrtnws)
(*) Dat hij tegenover een reporter van de VRT (Clara De Decker) een interview gaf in het Engels vond ik echter minder geslaagd… Achteraf heb ik vernomen dat dit omwille van het zogenaamde “internationale signaal” zou zijn geweest, maar als wielerliefhebber (in de zomer zou hij te gast zijn in “Vive le velo”) zou Meeuwsen toch moeten geweten hebben dat dit naadloos aan een interview in het Nederlands kan worden gekoppeld. Denken we maar aan Tineke Van de Velde die met haar “one question in English” legendarisch is geworden. (Door naar Tineke te verwijzen schiet het me nu te binnen dat het eerder de schuld van Clara De Decker moet zijn geweest, maar ook dat was niet waar, want toen ik de finaleavond had gezien, kon ik vaststellen dat ze dit inderdaad had gedaan, maar die waarschuwing was weggeknipt in het nieuwsbericht over zijn overwinning.)
dagelijks iets degelijks 