Margrietje Bruggeman wordt tachtig…

Margriet Bruggeman (foto YouTube) wordt door sommigen aanzien als de beste Gentse comédienne. “Ach Margrietje… als je een L voor de Ach zet krijg je Lach…” aldus Jo Decaluwe. Jarenlang staat ze al op de komische scène, vroeger met het Gents Amusementstheater, met De Drie Charels maar vooral ook met Moereloere en sinds 1999 met de Tinnenpot-cabaretten met Jo De Meyere, Oswald Versyp en Fred Praet. De teksten zijn meestal van Oswald Versyp en de liedjes van Luc Soens samen met accordeonist Fred Praet. Temse heeft zijn Kaailopers, Tinnenpot heeft zijn “stroatlupers”. In de vijfde editie van het populaire “Cabaret”-programma in een regie van Jo Decaluwe stonden deze volkse figuren centraal. Het is een variatie op het bekende Gentse thema van “in mijn stroatje zijn’t allemoal komere”…

Uit de boekenkast van mijn vader herinner ik mij de omnibussen van “de gulle Vlaamse lach”. In die tijd dekte deze titel volledig de lading, aangezien erin verhalen werden gebundeld zoals “De wonderdoktoor” of “De fanfare der Sint-Jansvrienden”. Op het eerste gezicht zou men kunnen zeggen dat zo’n titel ondertussen achterhaald is. Men kan zich nauwelijks voorstellen dat werk van Tom Lanoye of Herman Brusselmans onder dergelijke titel zou worden uitgegeven bijvoorbeeld. Toch bewijst met name het Gentse Tinnenpottheater van Jo Decaluwe dat “de gulle Vlaamse lach” nog altijd bestaat. Tot in 2014 liep daar immers de voorstelling “Cabaret” van het trio Jo De Meyere, Oswald Versyp en Margriet Bruggeman, in een regie van Jo Decaluwe. (Ronny De Schepper)

Cabaretière, zangeres en actrice Margriet Bruggeman werd geboren aan de Dampoort, maar verhuisde al op haar twaalfde (met de steekkerre = stoot- of handkar) naar de Tsiepkesdreeve.  Ze maakte haar scènedebuut met liedjes in het schooltoneel en op haar achttiende  sloot ze aan bij het amateurtoneelgezelschap de Raymond De Gos-kring op den Antwirpse stiewig. Hoewel haar regisseur dat aan haar ouders suggereerde, mocht ze niet naar de toneelschool voor een beroepsopleiding… ze werd kuisterigge (= poetsvrouw, later floormanager).

Van 1964 af toerde ze met  het Reizend Arbeidersgezelschap van Rudy Van Vlaanderen en later speelde ze ook gastrollen bij MJA en Multatulitheater en trad ze ook op met The Golden Riversingers o.l.v. Gilbert Temmerman en volksdansgroep Filia. Einde jaren ‘70maakte ze twee seizoenen deel uit van het reizend gezelschap van de Drei Charels en ze speelde ook vijf jaar mee in het G.A.T., het Gents Amusementstheater. In 1981 begon ze bij de cabaretgroep Moereloere, die ze tot aan de opheffing in 1999 trouw zou blijven en zelfs mee overstappen in de nieuwe formule ‘Cabaret’ in het Tinnepottheater. Niet zelden lag zij anekdotisch aan de basis van de sketches die Oswald Versyp voor de groep schreef.  In 1986 nam ze het nummer “De maane” (Freek Neirynck/Harry Vandernoot) op voor de langspeler “Ja santé mijn ratse” van De Gentenaar.  Het nummer werd in 2013 overgenomen op de compilatie-CD “Zeingende Gensche Antsjes” van de Gentsche Sosseteit. In 1998 speelde ze met Versyp, Eric Vander Beken en Luc Soens het afscheidsprogramma ‘De Gouden Moer’, een compilatie van de populairste nummers en liedjes uit hun gezamenlijke carrière. In 1996 speelde ze de rol van de  goede fee  in de musical “Assepoetster“ (Vanessa Van Durme/Luc Soens), een Vogt-productie  in Minardschouwburg. Een jaar later speelde ze in dezelfde schouwburg Zatte Colette in  “De Roste Wasser “ (Romain Deconinck & Freek Neirynck) – samen met haar dochter Wendy overigens – en in 1998 stond ze in de cast van “Romeo en Julia“.  In 1999 stond ze op het podium van de Gentse Feesten in de tent van het Laurentplein waar Toni  Fakkel jr. de artistieke programmatie had overgenomen van Lily Castel en datzelfde jaar speelde ze naast Jo De Meyere en haar voormalige Moereloere-kompanen in de productie “Cabaret“ in Theater Tinnenpot. Op hetzelfde stramien werden vijf edities gemaakt in een regie van Jo Decaluwe. In 2009, na het vertrek van Jo De Meyere, werd – voor één jaar – Moereloere weer leven ingeblazen. In het theaterseizoen 2010-2011 werd een “Best Of“ van de cabaretprogramma’s in Tinnenpot gebracht. In 2011 kreeg ze haar eerste filmrol in “Offline“ van Peter Monsaert. In 2012 speelde ze haar eerste one woman show “Lach Margrietje” in de Tinnenpot, met accordeonist Fred Praet, weer op teksten van haar aloude tekstfoerniseur Oswald Versyp en composities van Luc Soens: “Zoe da de liefde zijn” (LS/LS) en “Moeders scheiwe” (LS/LS). In 2000 kreeg Margriet Bruggeman een Gensch Antsje van de Gentsche Sosseteit en in 2006 werd ze laureaat van de Beschermheren van de Stroppendrager. 

De populaire en bij brede lagen van de bevolking gewaardeerde Cabaretgroep Moereloere (1981-2000) bestond voornamelijk uit Oswald Versyp, Margriet(je)  Bruggeman, Michel Bracke, Eric Vander Beken en Luc Soens. Hun succes werd niet alleen gedragen door de getalenteerde en strikt geregistreerde vertolkers maar in grote mate ook door de door hoogst komische door Versyp uitgeschreven teksten die steeds over gewone (volks)mensen in herkenbare situaties gingen en daardoor steeds  onmiddellijk insloegen.  Moereloere speelde van 1981 tot 2000 als één van de  topevenementen van de jaarlijkse Gentse Feesten op het “Koerke” (de binnenkoer met de witte Godshuisjes) van wat toen nog het Museum voor Volkskunde aan de Kraanlei was, maar later werd omgedoopt tot Huis van Alijn. Na jaren uitverkochte voorstellingen moest het (weliswaar uitgedunde gezelschap alleen Versyp en Bruggeman bleven over van de oorspronkelijke cast) verhuizen naar het Tinnenpottheater. Daar werkten ze onder de benaming “Cabaret” en versterkt met beroepsacteur Jo De Meyere (ex-NTG, ex-Dramatisch Gezelschap BRT, bekend van titelrollen in Vlaamse films en televisieseries) tot een  nieuw gezelschap dat van dan af geregisseerd werd door voormalig Arca-directeur en beroepsregisseur Jo Decaluwe. Wat gepland was voor één productie kreeg een vervolg tot Cabaret 5 (over de jaren van 2001 tot 2011). Van de Cabaretgroep Moereloere zijn helaas geen platen- of CD-opnames bekend.

Freek Neirynck