“Daar komt de bruid!” van Joe Keenan

Mijn volgende boek is “Daar komt de bruid!” van de Amerikaan Joe Keenan. Op de kaft wordt het aangekondigd als een “uitermate komisch debuut” en ik hoop dat dit waar is, want daar ben ik echt aan toe!

Origineel heet het boek “Blue heaven” (de vertaling is overigens van Wiebe Buddingh’, zou dat een zoon van Cees kunnen zijn?) en het verscheen op 1 augustus 1988 in de Verenigde Staten. De vertaling volgde “pas” (nou ja, zoveel jaar is er nu ook weer niet over gegaan) op 1 januari 1993. Er hoort nog een tweede deel bij, Putting On the Ritz uit 1991, in het Nederlands vertaald als “Piekfijn” en eveneens in mijn bezit (ik weet wel niet meer hoe ik eraan ben gekomen). Als dit boek me bevalt, zal ik dit vervolg dus vast en zeker ook lezen! In 2006 volgde nog een derde roman “My lucky star” (die ik niet heb), wat hem de titel “homo –P.G.Wodehouse” opleverde. Want inderdaad, Keenan woont sinds 1982 in Los Angeles samen met zijn man, Gerry Bernardi. Wikipedia vermeldt er nog bij dat hij niet met de wagen kan rijden. Welkom bij de club! (Louis Paul Boon, Hugo Claus, Willy Courteaux, Herman Brusselmans, ikzelf…)

De vooruitzichten zijn alvast gunstig, want Keenan is eigenlijk een schrijver voor televisie. Op zijn palmares staan o.a. afleveringen van “Frasier” (die ik niet heb gezien), maar ook van “Desperate housewives”, waarvan ik een grote fan was.

Keenan werd geboren in Cambridge, Massachusetts in een Iers-Amerikaans katholiek gezin. Hij heeft een tweelingbroer en nog twee andere broers en zussen, Ronald en Geraldine. Hij groeide op in de arbeiderswijk Cambridgeport. Keenan ging naar de Boston College High School en Columbia College.

In 1991 nodigden de makers van Cheers, James Burrows en Glen en Les Charles, nadat ze Keenans roman Blue Heaven hadden gelezen, Keenan uit om een ​​nieuwe sitcom voor hun productiebedrijf te creëren. De resulterende pilot, Gloria Vane, met in de hoofdrol JoBeth Williams, werd niet opgepikt door een netwerk, maar leidde tot een schrijfpost voor Frasier. In 1992 won zijn eerste toneelstuk, The Times, een musical die het verloop van een zeventienjarig huwelijk tussen Liz, een actrice, en Ted, een schrijver, in kaart brengt, de Richard Rodgers Award for Musical Theatre.

In 1994 trad hij toe tot de staf van de sitcom Frasier voor het tweede jaar van de serie. Zijn eerste geproduceerde script voor de serie, “The Matchmaker“, ontving in 1995 de Writers Guild Award voor episodische komedie. Hij won in 1996 een Emmy Award omdat hij een van de acht schrijvers was van de klassieke aflevering uit seizoen 3, “Moon Dance”. Hij was uitvoerend producent toen de serie in 2004 eindigde. Hij schreef ook mee aan de laatste aflevering, “Goodnight, Seattle“. Keenan won in totaal vijf Emmy Awards tijdens zijn ambtsperiode in de show. 

In 2006 sloot Keenan zich aan bij Desperate Housewives als schrijver en uitvoerend producent voor het derde seizoen van de televisieshow. Hoewel zijn werk goede kritische reacties kreeg en een van zijn afleveringen, “Bang“, door veel critici werd uitgeroepen tot de beste van het seizoen, verliet hij de serie na een jaar.

Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)