Het is vandaag al 65 jaar geleden dat de gebrilde Australische wielrenner Russell Mockridge is verongelukt tijdens de Tour of Gippsland in Australië na botsing met een bus. (Rudi Miseur op de Wielersite)
Het is dus opmerkelijk dat deze pistier (een sprinter dan nog wel, zie bovenstaande foto’s) om het leven is gekomen tijdens een wegwedstrijd. Maar zo verwonderlijk was dit nu ook weer niet als men weet dat hij in 1955 de Ronde van Frankrijk heeft uitgereden. Weliswaar op een 64ste plaats van 69 aankomers, maar Rik Van Steenbergen b.v. eindigde dat jaar 55ste. Er waren trouwens wel 130 vertrekkers. Mockridge reed die Tour in een internationale ploeg samen met zijn landgenoot John Beasley, twee Duitsers, twee Oostenrijkers en vier Luxemburgers, waaronder Charly Gaul, kopman van de ploeg.
Dat jaar won hij bovendien ook de Tour du Vaucluse en een jaar eerder de Grote Prijs Marcel Kint. In 1956, 1957 en 1958 zou hij zelfs na al zijn kampioenstitels als sprinter ook kampioen van zijn land op de weg worden. In 1957 won hij zowel de Ronde van Tasmanië als de Herald Sun Tour. In die jaren reed hij trouwens niet meer op de piste. Men kan stellen dat hij dus zowat de Theo Bos van zijn tijd was. Of hij na zijn wegloopbaan net als Bos zou terugkeren naar de piste, zullen we dus door dit tragische ongeval nooit weten. Het is ook te gek om veronderstellingen in die zin te maken, maar toch gok ik erop dat hij in het zesdagencircuit zou zijn geëindigd, zeker als men er rekening mee houdt dat hij in 1955 reeds de zesdaagse van Parijs had gewonnen aan de zijde van zijn landgenoten Sid Patterson en Reg Arnold.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 