Johan Thielemans (Brugge, 1939) is een Vlaams theatercriticus en voormalig gastdocent aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen (foto Eric Schrijver – Wetransfer, cc by sa 4.0 license in embedded metadata).
Heel wat in Gent afgestudeerde Germanisten (*) kennen Johan Thielemans als “hun” assistent Engelse Taalkunde. Later werd hij docent aan de vertalers- en tolkenopleiding. Zijn enthousiaste spreekstijl en zijn kennis van theater, architectuur en kunst in het algemeen, brachten hem ook bij radio en televisie (met een eigen programma, “Eiland”). Hij heeft geschreven over theater en opera en werd zowaar zelf librettist. Als voorzitter van de Raad voor Dramatische Kunst en voorzitter van de Raad voor Kunsten raakte hij ook betrokken bij een aantal kunstgerelateerde decreten. Geïnspireerd, getalenteerd en een feest om naar te luisteren. Dat heeft-ie zelf niet gezegd maar toch is het zo.
Thielemans studeerde zelf ook Germaanse filologie aan de Universiteit Gent. Hij was een docent aan de tolkenopleiding van de Hogeschool Gent. Hij schreef werken over Hugo Claus en Gerard Mortier, en met Serge Dorny “Opera: de toekomst van een verleden”, was medeoprichter en medewerker aan het theatertijdschrift Etcetera, en leverde als kunstcriticus materiaal voor meerdere VRT programma’s, op radio en televisie, vooral verzorgde hij ook meerdere bijdragen aan BRT 3, later Klara. Thielemans doceerde daarnaast ook een vak theatergeschiedenis aan het Conservatorium van Antwerpen. (Wikipedia)
(*) Was hij ook geen lesgever aan de VUB? Ik meen me te herinneren dat mijn vriend Walter Ceuppens nog (lovend) over hem heeft gesproken. Zelf heb ik hem ook al lesgever gekend, maar later vooral als medewerker aan Tliedboek. (RDS)
dagelijks iets degelijks 
Ronny, eigenlijk vind ik jouw stuk nogal eenzijdig, vergeet niet dat hij in 1965 een radioprogramma had waarin hij als eerste het grote publiek kennis liet maken met Amerikaanse en Britse folk, hij interviewde Pete Seeger, draaide als allereerste een nummer van Bob Dylan, Het Groot Liedboek, noemde dat programma, de aanleiding tot het ontstaan van tLiedboek. Toen Fred Brouwers een coup wilde plegen op Tliednoek hoorde Johan tot de meerderheid van redacteurs die voor het blad duimden wat Brouwers vierkant negeerde en beweerde dat tLiedboek samensmolt met een Klara shitblad waarvan hij hoofdredacteur was.
LikeGeliked door 1 persoon
In 1970 leerde ik Johan kennen toen ik Engels studeerde aan de RUG. Hij werd een persoonlijke vriend en mijn allereerste mentor. Hij opende mijn ogen voor alles wat nieuw was in de wereld van de kunst. Hij nodigde mij regelmatig uit bij hem thuis in Brugge waar ik ook diepgaande gesprekken had met zijn vrouw over het werk van Elizabeth Kubler. Een lange namiddag met hen beiden opende zoveel nieuwe horizonten voor mij. Johan suggereerde dat ik mijn thesis zou maken over het werk van de Engelse toneelschrijver Arnold Wesker die via de vakbonden de arbeiders dichter bij cultuur te brengen. Eindelik had ik nu iets waarin ik helemaal kon opgaan. Het was het begin van een ontwakingsproces dat nooit meer gestopt is. Tot vandaag ben ik daar nog steeds zo dankbaar voor.
LikeGeliked door 1 persoon