Via Dirk Musschoot heb ik vernomen dat Ronny Pieters eergisteren is overleden. Via Fons Mariën ben ik aan een doodsbericht geraakt, maar aangezien dit de vermelding “intiem” meekreeg, zal ik dit hier niet afdrukken en dus ook niet meedelen waar en wanneer afscheid van hem wordt genomen.
Ik heb reeds eerder geschreven dat ik in mijn Rode Vaan-tijd een trouwe bezoeker was van de persdienst van de BRT en dat de meeste mensen die daar te werk gesteld waren ook mijn vrienden werden. Ronny was daar één van, maar het verschil met zijn collega’s was dat ik hem al van vroeger kende. Toen ik namelijk mijn burgerdienst deed bij prof.Bolckmans was hij daar assistent literaire sociologie. Ik moet hier ergens zelfs nog een studie van hem staan hebben (over Willem Elsschot, zou dat kunnen?).
Maar goed, het is dus vooral op de persdienst dat ik met mijn naamgenoot (al is hij als Ronald geboren, maar hij heeft terecht voor Ronny geopteerd) ben omgegaan. Alhoewel ik me nu ook weer niet veel “annekedotes” (zoals Louis Paul Boon zou gezegd hebben) kan herinneren. Eén echter staat wel diep in mijn geheugen en vooral mijn hart gegrift. Het was in de tijd dat ik noodgedwongen van De Rode Vaan naar het kabinet van minister De Batselier zou verhuizen. Toevallig was er het jaarlijkse reisje van de Radio- en Televisiecritici samen met de Nederlandse persverantwoordelijken van de zuilen en ik zie ons nog samen aan een tafeltje zitten in een achterzaaltje van één of ander etablissement. Toegegeven, er was al heel wat bier gevloeid en Ronny vertrouwde mij met een krop in de keel toe dat ook hij van functie zou veranderen. Hij moest verdwijnen van de persdienst om secretaris van de directeur-generaal televisie (Jan Ceuleers) te worden. Het was eigenlijk een promotie maar Ronny had daar helemaal geen zin in, hij was veel liever op de persdienst gebleven. “Maar ja, als de partij roept, moet je gaan, hé…” zuchtte hij. Die partij dat was dan uiteraard de toenmalige SP (nu Vooruit). Ikzelf was zoals gezegd verdrietig omdat ik De Rode Vaan moest verlaten, maar wat me bij de SP de volgende tien jaar te wachten stond, dat kon ik helemaal nog niet voorzien. Ik kan alleen maar zeggen dat ik in de loop van die jaren vaak aan Ronny heb moeten terugdenken…
Ronny De Schepper
Buiten Dirk Musschoot en Fons Mariën wil ik ook nog de volgende collega’s van Ronny bedanken: Willy Van Poucke en Peter Cnop. Ronny’s partner Claudine Jaumotte werkte ook op de persdienst, maar merkwaardig genoeg ken ik haar helemaal niet zo goed.
dagelijks iets degelijks 
Dag Ronny
Die Ronny heb ik (denk ik) niet gekend
Al weet je maar nooit, want de wereld in het algemeen is klein en die van ons in het bijzonder: minister De Batselier, bij voorbeeld, daar had ik soms wel eens contact mee.
Maar hoe gaat het nog met jou, Ronny?
Henri (RIEke) VANDENBERGHE
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb hierop (nogal uitgebreid) geantwoord, Henri, maar het antwoord stààt er niet. Een beetje vervelend. Zou ik dat nog ergens kunnen opvissen? Ik zal het eens proberen…
LikeLike
Allé, dan toch nog maar eens opnieuw. Ik heb geantwoord dat ik oud geworden ben, wat nogal voorspelbaar was, met alle kwaaltjes vandien. Ik gaf slechts één voorbeeld: gisteren heb ik naar een film met Jack Nicholson gekeken (“Something’s gotta give”) waarin die een paar hartaanvallen te verduren krijgt. En ik kan niet anders dan vaststellen dat mijn bloeddruk hoger is dan die van de film-Nicholson. Maar er is mijn hart nog niets overkomen, schreef ik en terwijl ik dat deed, herinnerde ik mij dat ik al twee operaties achter de rug heb. Kijk, dat ik dat vergeten was, is eigenlijk goed nieuws, of niet soms? Wat ik erger vind: ik vergeet ook de meest voor de hand liggende woorden. Enfin, vertel me dus liever eens hoe het met jou gaat. (En nu maar hopen dat, als ik op “versturen” klik, ik het weer niet naar Babylon heb verstuurd!)
LikeLike
De assistent van Bolckmans die rond Elsschot werkte was Raymond Vervliet
LikeGeliked door 1 persoon
Juist, Marc, dat betekent ook dat die hele paragraaf over Ronny aan d’unief mag worden geschrapt. (Let op: hij is wel degelijk assistent geweest, maar dus niet bij Bolckmans, misschien in de slavistiek, de richting die hij heeft gestudeerd?)
LikeLike
Ik heb Ronny Pieters ook gekend, eerder vaag in Antwerpen op lagere en middelbare school leeftijd, daar zat hij met de bijnaam ‘De Pie’ in een hecht vriendenkringetje in de buurt van het Pol de Montpleintje met Dirk Schevenels (De Scheve), Pol Feyaerts (beiden overleden) en nog een vierde van wie ik me de naam niet kan herinneren. Aan de UG kwam ik hem tegen in ’t Keetje en in kringen van de AB (Antwerpen Boven) en ’t Zal Wel Gaan.
De verleden tijd (imparfait, simple past, aorist…) wordt langer en langer.
Jan Deckers
LikeGeliked door 1 persoon