De Vlaamse acteur Frank Aendenboom is vijf jaar geleden onverwacht overleden in zijn slaap. Hij werd 76 jaar. Na een publieke afscheidsplechtigheid in Antwerpen werd hij in intieme kring neergelaten op zee.
Frank Aendenboom heeft het acteren met de moedermelk ingezogen, zijn moeder is immers Gella Allaert (1910-2002), vooral bekend van haar rol als meid van pastoor Munte in de tv-reeks “Wij, heren van Zichem”.
Frank Aendenboom werd vooral bekend door televisieseries, zoals Johan en de Alverman, Ramona, De bossen van Vlaanderen en Lili en Marleen. Daarnaast waren er ook films, zoals Vrijdag, De Leeuw van Vlaanderen, Hector, Blueberry hill (bovenstaande foto) en Het sacrament. Robbe De Hert zei hierover o.m. tegen mij: “In Blueberry hill heb ik Frank Aendenboom niet geregisséérd. Ik heb die gekozen en gezegd wat ik van hem verlangde. Nadat wij het eens waren over het personage is daar geen woord meer aan vuilgemaakt. Elke scène met Frank Aendenboom is welgeteld in één take gebeurd. En hoe ge het ook draait of keert, ik vind de vertolking van Frank Aendenboom in Blueberry hill veel beter dan die in Het sacrament. Maar toen ik dat zei tegen de artistieke leiding van het NTG, heb ik het bakkes gezien van die mannen en toen wist ik al hoe laat het was. Goed, we klappen er niet meer over, heb ik gezegd. Ze denken toch dat ze het beter weten omdat ze via een academische manier hun vak hebben geleerd.”
Aangezien Aendenboom als toneelacteur vooral in Antwerpen actief was, heb ik hem niet zo vaak aan het werk gezien. Een uitzondering was “Frankie and Johnny in the clair de lune” in het Klein Raamtheater, omdat hij dit speelde samen met Nora Tilley, naast “A view from the bridge” van Arthur Miller, dat ik als draaischijfproductie zag in het NTG, net als “Groenten uit Balen“. Dat was dus telkens bij de KNS, vooraleer dat Het Toneelhuis werd. Frank Aendenboom heeft daarover in Humo van 7/12/1999 het volgende verteld: “Ik heb sterk het gevoel dat Het Toneelhuis gewoon wilde choqueren en dat vind ik nogal dom. Dan krijgt het allemaal ook iets exhibitionistisch en ik vind dat theater daar niet voor dient. Je kan ook een heel orkest naakt laten zitten en de negende van Beethoven laten spelen, maar wat heeft dat dan nog met die muziek te maken? Het publiek heeft intussen ook al zoveel over zich heen gekregen dat ik me afvraag wie er nog te choqueren valt. Alleen nog maar een paar mensen van het Vlaams Blok die achterlijk zijn en het niet waard zijn dat je probeert ze te provoceren. (…) Er wordt nu heel enthousiast gedaan over Perceval, maar wat heeft hij gedaan behalve dan de KNS een nieuwe naam gegeven? Ik weet trouwens niet eens of hij dat gedaan heeft. Perceval is hier gewoon geplaatst door de overheid. En diezelfde overheid dicht ‘m nu allerlei verdiensten toe via de pers die ze in handen heeft. Ik begrijp niet dat niet meer mensen al die manipulaties van bovenaf opmerken. (…) Het sociaal decreet is afgeschaft, de vakbonden zijn verdwenen, de loonschalen zijn schandalig laag, de miljarden theatersubsidies gaan nog maar zeer ten dele naar de lonen van acteurs. Dat is intriest en leidt dus tot werkloosheid, maar dat is de prijs die de staat blijkbaar graag betaalt om de macht over de theatersector te hebben. (…) Het is ronduit verschrikkelijk dat het grote publiek in de kou blijft staan. Het is geen toeval dat er plots vijftigduizend mensen naar Lili en Marleen komen kijken, er is immers een enorme behoefte aan dat soort stukken. Ik vind het dan ook schandalig dat een dergelijke opvoering niet gesubsidieerd wordt, zodat mensen negenhonderd vijftig frank voor een ticket moeten betalen. Wie naar de Samson-show wil, moet zelfs twaalfhonderd frank betalen. Vroeger zat het jeugdtheater in Antwerpen altijd stampvol, en toen betaalden de mensen een paar honderd frank. Maar Samson heeft de taak van het jeugdtheater overgenomen, want intussen zit er in Het Paleis in Antwerpen geen kat.”
Op 3 september 2014 kondigde Aendenboom, na een carrière van bijna 55 jaar, zijn afscheid als acteur aan. “Ik heb nooit voor mijn plezier geacteerd”, liet hij toen optekenen in Dag Allemaal. “Ik ben er ooit aan begonnen, omdat ik merkte dat ik er nogal goed in was. Maar voor de rest… Je moet iets doen om de kost te verdienen, hé. In ieder geval: ik ga dat acteren dus niet missen.” Enkel voor “Crimi Clowns” wilde hij nog in de huid van “Jos den dief” kruipen.
Frank Aendenboom was een tijdlang getrouwd met collega-actrice Rosemarie Bergmans, die hij had ontmoet op de set van Johan en de Alverman.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 