Vandaag is het honderd jaar geleden dat in zijn testament Lenin vroeg om Stalin uit zijn ambt te ontslaan. Iedereen weet dat dit niet is gebeurd. Maar ook dat Stalin na zijn dood in ongenade is gevallen. Echter niet overal in het Sovjet-rijk, zo blijkt. Toen Standard Luik in het seizoen 81-82 voor de Europacup naar Tbilissi moest trekken, kwam Jaak Vandijck met “een lekker verhaal” terug. Maar Jan Debrouwere wist daar wel weg mee in de Minibrokjes van De Rode Vaan, meer bepaald in het rubriek Aan den toog…
Nu Standard Luik de Sovjetploeg Dynamo Tiblissi op eigen veld met 0-1 cijfers ging verslaan, heeft Jaak Vandijck in « De Morgen » een paar pikante anekdoten klaar over de Stalin-verering die ginds is blijven verder leven. Wij hebben echter geen Standard Luik of geen Vandijck nodig om sappige verhalen uit Georgië te kunnen brengen. Reeds vorige zomer signaleerde een kameraad ons de volgende anekdote, opgetekend aan een toog in Georgië (vertaald uit het Kartvelisch).
« — En deze rode, kameraad Jan, moet je absoluut proeven, het is de beste van heel Georgië, van Odessa tot Vladivostok. Trouwens, het was de uitverkoren wijn van zwzwzw…
— Van wie ?
— Van Swzwzw…
— Van WIE?
— Van Stalin.
– O.
– En dan deze rode, bovenste beste, zwzwzw dronk hem alle dagen.
— Dezelfde ?
— Dezelfde, en dan déze, en déze, en deze witte, was hij gek op !
Altijd dezelfde.
Kortom. Stalin dronk alles graag wat de Georgische wijngaarden te bieden hadden. Of het een van de redenen is waarom Stalin in Georgië nog hoog in koers staat ? Russen meesmuilen als je zijn naam uitspreekt, de jongere generatie wil hem amper kennen, maar in Georgië staan nog standbeelden, gewijd aan de grote landgenoot, dragen parken zijn naam, houden musea hem in de ere. Zoals ik al zei, dat houdt meteen op zodra je de grenzen van Georgië overschrijdt.
Maar één keer schrok ik op. Dat was in Tasjkent, die moderne miljoenenstad in Oezbekistan. Daar schoot een lokale Lada links van ons voorbij, met op de achterruit een levensgrote Stalinsticker, duidelijk buitenlands fabrikaat.
Mijn gids anders nooit verlegen voor een glad gidsenverhaaltje, had er geen woorden voor ». (De Rode Vaan nr.16 van 1982)
dagelijks iets degelijks 