Het is ook al vijftien jaar geleden dat een andere televisielegende, filmkenner Jo Röpcke, in Cannes, terwijl hij de verslaggeving van het aan gang zijnde filmfestival verzorgde, is overleden. Tot mijn stomme verbazing wordt hij op mijn blog slechts hier en daar eens sporadisch vernoemd, daarom moet ik mij tot Wikipedia wenden. Nochtans verdient Jo Röpcke zeker een aparte vermelding, aangezien hij in de periode dat ik voor de CSC werkte onze enige “echte” abonnee was (*).
De in Gent geboren Jo Röpcke werkte bijna dertig jaar als presentator en samensteller van het BRT-programma Première. Dat programma nam hij in 1962 over van Roland Verhavert en bleef ermee bezig tot aan zijn pensioen in 1991. Hij zag in die periode ongeveer 12.000 films, welke hij doorgaans van ironische kritiek voorzag.
Naast zijn carrière als filmrecensent en programmamaker was Röpcke tientallen jaren lang docent aan de Brusselse filmschool Rits (**), waarvan hij de laatste twee jaar voor zijn pensioen directeur was.
Hij kampte sinds het begin van zijn pensioen wel met zijn gezondheid. Zo lag hij in 1992 enkele maanden in het ziekenhuis. Toch bleef hij betrokken bij de filmscene. Hij was onder meer tien jaar voorzitter van het Filmfestival van Brussel. Jo Röpcke overleed aan de gevolgen van nierproblemen in combinatie met een hartaanval. Zijn archief, waarin hij allerlei materiaal over film verzamelde, schonk hij aan de stad Brugge, waar hij woonde.
Ronny De Schepper
(*) Zoals alle gesubsidieerde verenigingen waren wij verplicht een ledenblad uit te geven, dat – zoals de naam het zelf al zegt – enkel door de leden werd ontvangen. Aangezien wij een overkoepelende instelling voor verenigingen waren, werd het blad dus uitsluitend door de aangesloten verenigingen gelezen. En door Jo Röpcke dus. Waarvoor postuum dank!
(**) Ik heb dit altijd als HRITCS gekend. Dat was in de tijd dat afkortingen nog iets betekenden ( Hoger Rijks Instituut voor Toneel en Cultuurspreiding).
dagelijks iets degelijks 