In 1961 maakte de zanger Tony Sheridan zoals gezegd in Hamburg een reeks platenopnamen met de muziekproducent Bert Kaempfert. Als begeleidingsgroep trad The Beat Brothers op. Er was niet echt een groep die zo heette, maar het was een verzamelnaam voor elke groep die als begeleidingsgroep voor Sheridan fungeerde. Bij een paar opnamen waren The Beat Brothers The Beatles.
Die toen nog totaal onbekende groep stond op dat moment onder contract bij de Top Ten Club in Hamburg. In januari 1962 kwam een versie van Sweet Georgia Brown uit op een Duitse langspeelplaat met de naam My Bonnie van Tony Sheridan and the Beat Brothers. Bij twee liedjes op die plaat, waaronder het titelnummer, was de begeleiding van The Beatles. Bij Sweet Georgia Brown was de begeleiding van muzikanten die anoniem gebleven zijn.
In 1962 ontdekte Brian Epstein, die inmiddels de manager van The Beatles was geworden, dat ze voor al hun platenopnamen nog steeds onder contract van Bert Kaempfert stonden. Dat vond hij onwenselijk, dus maakte hij met Kaempfert de afspraak dat ze nog één keer samen met Sheridan opnamen voor hem zouden maken. De gelegenheid deed zich voor op 24 mei 1962, toen ze weer in Hamburg waren. In Studio Rahlstedt namen ze voor Kaempfert twee nummers op: Sweet Georgia Brown en Swanee River, een Amerikaans volksliedje uit 1851. De pianist Roy Young speelde mee op Sweet Georgia Brown. Paul McCartney speelde bas, aangezien Stu Sutcliffe al was overleden (maar wellicht speelde hij in 1961 ook al bas, omdat Sutcliffe niet goed genoeg was). Sheridan was verhinderd, maar zong de beide liedjes een paar dagen later in. Daarmee waren The Beatles ontslagen van hun verplichtingen jegens Kaempfert.
Toen Polydor plannen maakte voor een album The Beatles’ First, met de opnamen die de groep in Hamburg had gemaakt, kreeg Sheridan het verzoek om het nummer opnieuw in te zingen. Op 3 januari 1964 gaf hij aan dat verzoek gehoor. Drie regels werden daarbij vervangen door:
In Liverpool she even dared
To criticize The Beatles’ hair
With their whole fan club standing there
De versie van mei 1962 is overigens niet verloren gegaan, maar staat op de lp Ya Ya van Tony Sheridan uit 1962 en op enkele verzamelalbums met oude opnamen van The Beatles. Dat geldt echter wel voor Swanee River. De opnamen van dat lied zijn spoorloos verdwenen.
The Beatles’ First kwam uit in april 1964, met acht nummers waarop The Beatles speelden en vier nummers die ten onrechte aan hen werden toegeschreven. Dit album was de basis voor een groot aantal andere verzamelalbums waarop de acht Beatlesnummers centraal stonden. Op één daarvan, de Amerikaanse lp Ain’t She Sweet van 5 oktober 1964, staat nog een vierde versie van Sweet Georgia Brown. De plaat bevat, naast het titelnummer, waarop The Beatles zonder Tony Sheridan te horen zijn, drie nummers van Tony Sheridan met The Beatles: Sweet Georgia Brown, If You Love Me, Baby en Nobody’s Child. De overige acht nummers zijn nummers van The Beatles en andere Engelse popgroepen uit die tijd, gecoverd door een groep die zich The Swallows noemde. Bij Ain’t She Sweet, If You Love Me, Baby en Sweet Georgia Brown was een extra drumpartij van Bernard Purdie toegevoegd.
Sweet Georgia Brown kwam op 1 juni 1964 in de Verenigde Staten ook uit als single met op de B-kant If You Love Me, Baby. De plaat haalde de hitparade niet. Het nummer staat ook op de achterkant van de single Skinny Minnie van Tony Sheridan, die in april 1964 in Duitsland uitkwam (Polydor 52 324). (Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 