De Amerikaanse zangeres Sheryl Crow (foto Selflessness via Wikipedia) wordt morgen zestig jaar. Ik zal eerlijk toegeven dat ik haar eerder ken door haar relatie met Lance Armstrong dan door haar repertoire. (Ik zie op Wikipedia dat ze ook ooit een relatie heeft gehad met Eric Clapton, blijkbaar voorafgaand aan die met Armstrong, maar ook dat heb ik nooit geweten.)
Sheryl Suzanne Crow werd geboren in Kennett (Missouri) op 11 februari 1962. Na een korte loopbaan als lerares begon Crow haar muzikale carrière als achtergrondzangeres van Michael Jackson tijdens zijn tournee Bad in 1988. Gezien haar muzikale talenten kwam ze al snel met andere artiesten in contact en nam een eerste popalbum op. Door twijfels bij de platenmaatschappij en bij haarzelf werd dit album nooit uitgebracht. Een illusie armer bleef zij wel actief als componist en zangeres. In oktober 1992 was ze een van de achtergrondzangeressen bij The 30th Anniversary Concert Celebration voor Bob Dylan in Madison Square Garden in New York.
Zij sloot zich aan bij een ‘jam’-band die op dinsdagavonden speelde in Los Angeles. Deze jamsessies resulteerden in haar eerste album Tuesday Night Music Club met de wereldhit All I Wanna Do (is have some fun? ja, dan ken ik dat toch wel). Ze kreeg in 1994 een Grammy voor “Record of the Year” en “Best New Artist”. Ook haar tweede en derde albums Sheryl Crow en The Globe Sessions leverden haar lovende kritieken en enkele prijzen op.
In 1997 was Crow medeauteur en zangeres van het lied Tomorrow Never Dies, de titelsong van de gelijknamige James Bond-film.
In 1999 verscheen het album Live from Central Park, waarop ze speelt en zingt met Eric Clapton, Keith Richards en Stevie Nicks.
Na drie succesvolle albums kampte zij in 2000 en 2001 met een writer’s block. Uiteindelijk, met hulp van Lenny Kravitz en Stevie Nicks, verscheen in 2002 het ‘poppy‘ album C’mon C’mon. Na het verschijnen van een succesvol album met muzikale hoogtepunten in 2003, keerde Sheryl Crow in 2005 terug naar haar wortels als singer-songwriter met het grotendeels akoestische album Wildflower. Op dit laatste album staat ook Always on Your Side, dat in de Verenigde Staten de hitparade haalde als duet met Sting.
In 2006 was Crow de zangeres van het lied Real Gone, de titelsong van de Disney–Pixar animatiefilm Cars. Zij was ook co-producer van een album van de Amerikaanse band Dixie Chicks.
Crows album Detours verscheen in februari 2008. Het is het meest politieke album dat ze uitbracht. Zo refereert ze in haar songs aan de orkaan Katrina en de Irakoorlog. Ze snijdt ook persoonlijker onderwerpen aan: zo gaat Make It Go Away over de behandeling van haar borstkanker, en Lullabye for Wyatt over haar geadopteerde zoon. De eerste singles Shine over Babylon en Love Is Free werden bescheiden hits in de Verenigde Staten. Op 29 juni 2008 was ze de afsluitende hoofdact op Parkpop in Den Haag.
In 2010 verscheen het album 100 Miles from Memphis, waarin ze een uitstap maakt naar de soulmuziek. De geplande Europese concerten ter promotie van dit album werden wegens tegenvallende verkoop geannuleerd. Het (country)album Feels like Home (2013) en haar tiende studioalbum Be Myself (2017) behaalden internationaal slechts bescheiden succesjes. (Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 