In 2016 vierde Temse de 22-jarige Dennis Goossens (Elversele) n.a.v. zijn schitterende turnprestatie (finalist) aan de ringen op de Olympische Spelen in Rio. Bij die gelegenheid kwamen de Temsenaren die ooit aan de Olympische Spelen deelnamen weer in de belangstelling, o.a. (en vooral) Jan Roosen. In 2002 werd hij uitgeroepen tot ‘Sportman van de 20ste eeuw van Temse’. Het is vandaag al 55 jaar geleden dat hij is overleden.
In Temses sportgeschiedenis vormt voetbal dé constante. Sinds haar intrede begin 20ste eeuw geniet deze sport onafgebroken grote populariteit. De jaren ’60 luidden de hoogdagen van het volleybal in. Intussen is de fakkel overgenomen door sporten als kracht- en korfbal en hockey.
Vóór WO II (en ook nog korte tijd daarna) was worstelen erg in. Temse heeft een karrevracht uitstekende worstelaars gehad, maar de onbetwiste primus was Hyacinthe – zeg maar Jan – Roosen.
Geboren in Temse op 12 mei 1897, was hij aanvankelijk mandenmaker. Hij was een goede hardloper en werd lid van de Atletische Vereniging Werken Versterkt. Tijdens zijn legerdienst in Berchem (1920) trad hij toe tot de Laurent Gerstmans Worstelclub. Gerstmans, de beste worstelaar van die tijd, werd zijn leermeester. Jan Roosen behaalde spoedig zijn eerste titel: nationaal kampioen bij het leger, het begin van een buitengewoon palmares. In 1924 stichtte hij Roosens Worstelclub.
Jan Roosen, die 1m79 groot was en 80 kg woog, was een natuurtalent, uiterst snel en lenig, behendig, sterk, sluw, intelligent…, kwaliteiten die hem overwinningen aan de lopende band bezorgden en hem de bijnaam gaven van de leeuw van Temse.
Als liefhebber (1920-1932) werd hij 11 maal kampioen van België en 3 maal kampioen van Europa (1928-1930). Hij nam 3 maal deel aan de Olympische Spelen: 1920 Antwerpen, 1924 Parijs, 1928 Amsterdam, waar hij – op het toppunt van zijn kunnen – door een sleutelbeenkwetsuur werd uitgeschakeld in zijn eerste kamp. Ook in 1932 in Los Angeles (USA) zou hij er bij geweest zijn, maar België nam toen niet deel wegens te duur. In 1930 werd hij als kampioen van Europa winnaar van het wereldtornooi in Stockholm (waar hij wereldkampioen Eric Malmberg voor eigen publiek vloerde) en werd hem de Ereprijs Fernand Jacobs (= de huidige Nationale Trofee van Sportverdienste) toegekend.
Hij betwistte 256 wedstrijden en verloor er slechts 21. Hij won 66 internationale kampen en versloeg alle wereldkampioenen en buitenlandse nationale kampioenen.
Beroepsworstelaar geworden in 1932, zette hij zijn triomftocht verder. Hij werd 10 maal kampioen van België en 10 maal kampioen van Europa. Hoewel nog steeds ongeslagen, gaf hij in 1944 vrijwillig zijn titels van kampioen van Europa en België vrij wegens zijn leeftijd (47 j.). Als prof betwistte hij 152 wedstrijden, waarvan hij er maar 16 verloor.
In heel zijn loopbaan verloor hij slechts 37 van de 408 wedstrijden. Hij was in totaal 22 jaar kampioen van België en 13 jaar kampioen van Europa, een erelijst, die nooit is geëvenaard.
Uit het welpennest van Jan Roosen groeiden talrijke voortreffelijke leeuwen, die aan de lopende band nationale titels binnenhaalden en van wie er meerdere deelnamen aan de Olympische Spelen.
Jan, oom van de in Temse alom bekende Robert Roosen, werd na zijn worstelcarrière masseerder-kinesist. Hij overleed op 11 februari 1967, op 69-jarige leeftijd.
Het gemeentearchief is in het bezit van opnamen uit 1925 met de worstelende Jan Roosen. De hier gepubliceerde foto van ‘de leeuw van Temse’ als Europees kampioen dateert uit 1929.
Luc De Ryck
dagelijks iets degelijks 